Stanisław Klawe

polski artysta kabaretowy, kompozytor, piosenkarz, satyryk

Stanisław Tomasz Klawe (ur. 1953)[1]autor, kompozytor, piosenkarz i satyryk[2]. Laureat m.in. XIV Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie (1977)[3]. Jego największe przeboje to Gaście światła, List otwarty, Amerykański plan, Piesek pokojowy, Wizyta prezydenta[2].

Stanisław Klawe
Data urodzenia

1953

Gatunki

poezja śpiewana

Aktywność

od lat 70. XX w.

Powiązania

m.in. kabarety Piosenkariat i Pod Egidą

Współpracownicy
m.in. Przemysław Gintrowski, Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński, Stanisław Zygmunt
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Życiorys

edytuj

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1971)[4]. Pojawił się w środowisku studenckim w latach 70.[3]. Wykonywał piosenki autorskie i wiersze Czesława Miłosza do własnej muzyki[3].

W 1977 r. był współzałożycielem kabaretu Piosenkariat, w którym przez dwa lata występował z Jackiem Kaczmarskim, Przemysławem Gintrowskim, Stanisławem Zygmuntem i Zbigniewem Łapińskim[5]. Występował w kabarecie Jana Pietrzaka Pod Egidą[3]. W 1980 wcielił się w postać „Nowego”, jednego z członków studenckiej grupy kabaretowej Precyzja, w etiudzie fabularnej Coś wesołego w reżyserii Krzysztofa Magowskiego[potrzebny przypis].

W 1981 r. miała miejsce premiera spektaklu pt. ...więc mogę być spokojny o to, co kochałem, złożonego z wierszy Miłosza do muzyki Klawego[6]. W sierpniu 1981 brał udział w Przeglądzie Piosenki Prawdziwej „Zakazane Piosenki” w gdańskiej Hali Oliwii[6]. Wraz z Markiem Ławrynowiczem stworzył kabaret Zjednoczenie Satyryczne POLŻART[3].

Z Ławrynowiczem w 1986 r. napisał program dla kabaretu Pod Okiem w warszawskim Ośrodku Kultury Ochoty[6]. Grali tam m.in. aktorzy Kazimierz Kaczor, Piotr Machalica, Zbigniew Zamachowski i Barbara Dziekan[3]. W latach 1999–2001 w Radiu Plus prowadził codzienne audycje rozrywkowe i satyryczne[6]. W 2000 r. wydał płytę kompaktową pt. Nad wodą wielką i czystą z własną muzyką napisaną do wierszy Mickiewicza i Słowackiego[6]. Współredagował kolumnę satyryczną Ueorgan Ludu w tygodniku „Wprost[6].

Od 2008 do 2020 roku był członkiem Zarządu Związku Polskich Autorów i Kompozytorów „ZAKR”, w latach 2010–2020 pełnił funkcję Sekretarza Generalnego „ZAKR”[3]. Wyróżniony Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”[6] i Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2020)[7].

Przypisy

edytuj
  1. Stanisław Tomasz Klawe. osoby-krs.pl. [dostęp 2022-05-19].
  2. a b Cafe Piosenka. Stanisław Klawe. vod.tvp.pl. [dostęp 2022-05-19].
  3. a b c d e f g Stanisław Klawe. Bio artysty. bardowiepolscy.pl. [dostęp 2022-05-19].
  4. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1971. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2022-05-19].
  5. Stanisław Klawe: Przemek. ballada.pl, 24 października 2012. [dostęp 2022-05-19].
  6. a b c d e f g Spotkanie z poezją. Stanisław Klawe. poznan.pl, 21 września 2015. [dostęp 2022-05-19].
  7. Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-05-19].