Stanisław Naruszewicz (zm. 1650)
Stanisław Naruszewicz herbu Wadwicz (zm. 27 maja 1650 w Wilnie) – referendarz litewski w 1642 roku, pisarz wielki litewski w latach 1630–1650, dzierżawca nowodworski, starosta lidzki w latach 1629–1646, dworzanin pokojowy Jego Królewskiej Mości[1], starosta siemieniski i metelski.
Wadwicz | |
Rodzina |
Naruszewiczowie herbu Wadwicz |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Anna Sapieha |
Dzieci |
Joanna Naruszewicz |
Rodzina
edytujSyn Krzysztofa, podskarbiego wielkiego litewskiego i Elżbiety Szymkiewicz, wojewodzianki witebskiej. Brat Aleksandra Krzysztofa, podkanclerzego litewskiego. Poślubił Annę, córkę Aleksandra Dadźboga Sapiehy, wojewody mścisławskiego. Miał pięcioro dzieci: Córki: Joanna, późniejsza żona Jana Isajkowskiego, kasztelana smoleńskiego; i Konstancja, żona Władysława Karęgi. Synowie: Aleksander, starosta uszpolski, rotmistrz królewski, Krzysztof i Kazimierz, kanonik wileński[2].
Urzędy
edytujPoseł województwa wileńskiego na sejm elekcyjny Władysława IV Wazy. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 31 lipca 1648 roku[3]. Poseł wileński na konwokację warszawską 1648 roku[2]. W roku 1632 został elektorem z województwa trockiego. Od 1639 roku referendarz litewski. Sławę zyskał jako mówca.
Podpisał pacta conventa Jana II Kazimierza Wazy w 1648 roku[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 223.
- ↑ a b biogram z XXII tomu Polskiego Słownika Biograficznego autorstwa Andrzeja Rachuby.
- ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 86.
- ↑ Porządek na seymie walnym elekcyey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego aktu elekcyey należące, vchwalony y postanowiony roku Pańskiego M.DC.XLVIII, dnia VI października, s. 21.
Bibliografia
edytuj- Seweryn Uruski, „Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej”, (wyd. 1904-1917, tom 12, s. 39 – Naruszewiczowie herbu Wadwicz)