Stanisław Szyszkowski (kanonik)
Stanisław Szyszkowski herbu Ostoja (zm. 1570) – kanonik gnieźnieński i poznański, prepozyt kapituły kolegiackiej w Sieradzu, proboszcz sieradzki, oficjał i dziekan wieluński.
| kanonik poznański kanonik gnieźnieński prepozyt kapituły sieradzkiej proboszcz sieradzki oficjał wieluński dziekan wieluński | ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
przed 1537 | |
Życiorys edytuj
Stanisław Szyszkowski należał do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców)[1]. Był synem Józefa i Katarzyny z Pudłowskich herbu Jelita[2]. Od 1537 roku pełnił obowiązki koadiutora dziekana wieluńskiego Stanisława Łowieńskiego[3]. Był kanonikiem poznańskim. W latach 1540-1542 występował w roli kanonika gnieźnieńskiego (kanonia fundi Kobiele). Zrzekł się tej godności na rzecz Jana Wyszeckiego, kanonika kujawskiego[4]. W latach 1551-1560 piastował urząd dziekana wieluńskiego. Obowiązki oficjała wieluńskiego sprawował w latach 1547-1554 i 1562-1570[5]. Udzielił w tym czasie kilku prowizji kandydatom do święceń wyższych. Był także prepozytem kapituły kolegiackiej w Sieradzu w latach 1553–1559[6] i plebanem sieradzkim[3]. Wg dra Tomasza Andrzeja Nowaka zmarł w maju lub czerwcu 1570 roku[3]. Jednak ks. Walery Pogorzelski w dziele „Sieradz” podał, że ks. Szyszkowski w roku 1579 przekazał dar w postaci 20 grzywien srebra na rzecz szkoły miejskiej w Sieradzu[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648.
- ↑ B. Ulanowski, Materiały do historii prawa i heraldyki polskiej, „Archiwum Komisji Historycznej”, Kraków 1886, t. III, s. 398-399.
- ↑ a b c T. A. Nowak, Socjotopografia Wielunia w pierwszej połowie XVI w., Radomsko 2018, s. 512.
- ↑ J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, Gniezno 1883, t. IV, s. 86-87.
- ↑ T. A. Nowak, Socjotopografia Wielunia w pierwszej połowie XVI w., Radomsko 2018, s. 274, 512.
- ↑ S. Zabraniak, Z dziejów kapituły kolegiackiej w Wieluniu (XV w. – 1766 r.), [w:] „Rocznik Wieluński”, t. XII (2012), s. 27.
- ↑ W. Pogorzelski, Sieradz, Włocławek 1927, s. 17, 84.
Bibliografia edytuj
- K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648-652.
- B. Ulanowski, Materiały do historii prawa i heraldyki polskiej, „Archiwum Komisji Historycznej”, Kraków 1886, t. III, s. 398-399.
- J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, Gniezno 1883, t. IV, s. 86-87.
- W. Pogorzelski, Sieradz, Włocławek 1927, s. 17, 84.
- T. A. Nowak, Socjotopografia Wielunia w pierwszej połowie XVI w., Radomsko 2018, s. 269, 274, 361, 388, 401, 489, 512.
- S. Zabraniak, Z dziejów kapituły kolegiackiej w Wieluniu (XV w. – 1766 r.), [w:] „Rocznik Wieluński”, t. XII (2012), s. 27.
- S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.