Stefan Drzewicki

Stefan Eustachy Drzewicki (ur. 20 września 1898 w Siedliskach, zm. 1940 w Katyniu) – polski zoolog, morfolog doświadczalny, porucznik artylerii rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Stefan Drzewicki

Data i miejsce urodzenia	20 września 1898 Siedliska
Data i miejsce śmierci	1940 Katyń
Zawód, zajęcie	zoolog

Życiorys

Syn zarządcy dóbr Sapiehów Jana Drzewickiego i jego żony Marii. Uczył się w VII Gimnazjum we Lwowie, po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionu Wschodniego, w 1916 ukończył naukę i otrzymał świadectwo dojrzałości. W maju tego samego roku został wcielony do armii austriackiej i skierowany na front rosyjski do służby polowej. Następnie skierowano go na kurs oficerski po ukończeniu którego walczył w Czarnogórze i Albanii, we wrześniu ze względów zdrowotnych został przetransportowany do Krakowa. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości był ochotnikiem w Wojsku Polskim, w szeregach 7 pułku artylerii polowej walczył m.in. w obronie Lwowa i uczestniczył w wyprawie na Kijów. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Lwowa, gdzie studiował nauki przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza. Na drugim roku studiów wybrał jako specjalizację zoologię eksperymentalną i kontynuował naukę pod kierunkiem prof. Jana Hirschlera, od 1922 pełnił funkcję młodszego asystenta, następnie starszego asystenta w Katedrze Zoologii Ogólnej Uniwersytetu Jana Kazimierza, w 1929 uzyskał stopień doktora. W lipcu 1934 ukończył kurs limnologiczny, który odbywał się w Stacji Hydrobiologicznej Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego nad jeziorem Wigry. W tym samym roku, jako oficer rezerwy posiadał przydział do 27 pułku artylerii polowej we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1939 otrzymał stanowisko adiunkta oraz rozpoczął przygotowania do obrony pracy habilitacyjnej, kontynuację pracy naukowej przerwał mu wybuch II wojny światowej. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 106. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej na froncie wschodnim, dostał się do niewoli sowieckiej i był przetrzymywany w obozie w Kozielsku, gdzie w 1940 został zamordowany.

Dorobek naukowy

Dorobek naukowy Stefana Drzewickiego obejmuje kilkanaście prac naukowych, z których do najważniejszych należy opracowanie dotyczące działania tarczycy na metamorfozę kijanek grzebiuszki ziemnej (Pelobates fuscus). Doświadczenie obejmowało wszczepienie do jamy brzusznej kijanki suszonej tarczycy jaszczurki i obserwację przyspieszonej metamorfozy kijanki oraz zmiany jej skóry. Prowadził doświadczenia z krzyżowaniem jaszczurki zwinki (Lacerta agilis) oraz badał budowę gruczołów skórnych splewki karpiowej (Argulus foliaceus).

Członkostwo

• Polskie Towarzystwo Anatomiczno-Zoologiczne;
• Polskie Towarzystwo Zoologiczne;
• Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika.

Zobacz też

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu

• kampania wrześniowa

Bibliografia

• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego s. 118. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)].
• Gabriel Brzęk, Straty wśród zoologów polskich w następstwie II wojny światowej, „Analecta. Studia i materiały z dziejów nauki” 6/2 (12) (1997) s. 180;
• Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 137-138. ISBN 83-01-00656-0.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.