Stefan Nowicki (ur. 27 grudnia 1905 we wsi Łukowo, zm. 26 lutego 1992 w Melbourne) – polski działacz polityczny o orientacji narodowej, jeden z liderów Obozu Narodowo-Radykalnego ABC w dwudziestoleciu międzywojennym, a w trakcie okupacji niemieckiej jeden z przywódców Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy i Narodowych Sił Zbrojnych[1].

Życiorys

edytuj

W młodości uczestniczył w bitwie warszawskiej – 1920 roku[1]. Ukończył Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[2]. W dwudziestoleciu międzywojennym należał do liderów Obozu Narodowo-Radykalnego ABC. W okresie okupacji niemieckiej był działaczem Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy i Narodowych Sił Zbrojnych pełniąc kierownicze funkcje w ramach tzw. Grupie Szańca[1] oraz Służby Cywilnej Narodu. Piastował także funkcję redaktora naczelnego Placówki[2]. Po II wojnie światowej przebywał na emigracji. W latach 1946–1949 był sekretarzem generalnym Zjednoczenia Polskiego w Niemczech. Następnie osiadł w Australii, gdzie od stycznia 1971 reprezentował Prezydenta RP jako Delegat Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Australię w randze ministra nadzwyczajnego i pełnomocnego. Prezydent RP na Uchodźstwie Stanisław Ostrowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Od wydawcy "Zapisków" Stefana Nowickiego. nsz.com.pl. [dostęp 2017-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-13)]. (pol.).
  2. a b Organizacja Polska - przetrwać, by zwyciężyć (podsumowanie). legitymizm.org. [dostęp 2017-08-13]. (pol.).