Strop DZ-3

Strop DZ-3 – jedna z odmian stropu DZ. Prefabrykowano-monolityczny strop gęstożebrowy składający się z belek żelbetowych i pustaków ceramicznych, żużlobetonowych lub gruzobetonowych. Charakterystyczną cechą są strzemiona wystające poza górną powierzchnię belki co przyczynia się do lepszego połączenia prefabrykatu z nadbetonem. Stosowany w budownictwie mieszkaniowym i użyteczności publicznej, zastąpił strop DMS.

Strop DZ-3

Wymiary

Wymiary elementów stropu DZ-3

Strop

• wysokość konstrukcji 23 cm,
• rozstaw osiowy belek 60 cm,
• grubość płyty nadbetonu 3 cm,
• rozpiętość modularna od 2,4 do 6,0 m w odstępach co 30 cm z wyłączeniem rozpiętości 3,3 m i 5,7 m.

Belki

• wysokość 20 cm,
• szerokość środnika 6 cm,
• szerokość dolnej stopki 12 cm,
• długość oparcia na podporach minimum 8 cm,
• średnica prętów zbrojenia w zależności od rozpiętości i obciążenia od 6 do 16 mm.

Pustaki

• wysokość 20 cm,
• szerokość 53 cm,
• długość 30 cm.

Dane techniczne

• nadbeton i beton do produkcji belek klasy C12/15 (B15 lub B20),
• zbrojenie ze stali klasy A-III gatunku 34GS lub klasy A-II gatunku 18GS,
• ciężar konstrukcji:
  • z pustaków ceramicznych 2,55 kN/m²,
  • z pustaków żużlobetonowych 2,65 kN/m²,
  • z pustaków gruzobetonowych 2,96 kN/m²,
• obciążenie użytkowe 3,25 – 4,5 kN/m²,
• szacunkowy opór cieplny 0,25 m²K/W.

Wykonanie

Belki układa się w równych odstępach (60 cm w osiach belek) na szczycie ścian. Przy rozpiętości powyżej 4,5 m wymagają podparcia na środku na czas prac budowlanych, a przy rozpiętości ponad 5,4 m należy stosować jedno lub więcej żeber rozdzielczych prostopadłych do belek stropowych. Pod ścianami działowymi równoległymi do belek układa się jedną lub dwie dodatkowe belki. Przestrzenie wypełnia się pustakami, a na ścianach układa wieńce (belki powinny być zakotwione w wieńcu). Następnie wylewa się warstwę nadbetonu. Podporę można usunąć gdy beton uzyska odpowiednią wytrzymałość.

Obliczenia

W fazie montażu belki oblicza się je jako swobodnie podparte, obciążone ciężarem własnym i obciążeniem montażowym. Maksymalny moment zginający wynosi:

$M_{I}={\frac {ql_{eff}^{2}}{8}}\ [\mathrm {kNm} ],$

gdzie:

$q$ – obciążenie rozłożone [kN/m],

$l_{eff}$ – rozpiętość efektywna (obliczeniowa) [m].

W fazie eksploatacji oblicza się je jako swobodnie podparte lub częściowo utwierdzone. Na obciążenie składa się: ciężar własny konstrukcji, ciężar warstw stropowych wykończeniowych, obciążenie użytkowe oraz ciężar ścianek działowych. Jeśli jest to obciążenie równomiernie rozłożone maksymalny moment zginający wyraża się wzorem:

$M_{II}={\frac {ql_{eff}^{2}}{n}}\ [\mathrm {kNm} ],$

gdzie:

$q$ – obciążenie rozłożone [kN/m],

$l_{eff}$ – rozpiętość efektywna (obliczeniowa) [m],

$n$ – współczynnik zależny od schematu statycznego, wynoszący:

8 dla swobodnie podpartych,

10 jednostronnie częściowo utwierdzonych,

12 dwustronnie częściowo utwierdzonych.

Na podstawie maksymalnego momentu dobiera się przekrój zbrojenia lub belkę prefabrykowaną korzystając z gotowych tablic. Gdy nośność belki jest niewystarczająca układa się dwie belki obok siebie lub stosuje się żebro poszerzone.

Wady i zalety

Zalety

• Mniejszy ciężar belki i mniejsza grubość w porównaniu do poprzednio stosowanego stropu DMS,
• Mniejsze klawiszowanie, czyli uginanie się pojedynczych belek, w porównaniu do innych stropów gęstożebrowych,
• Łatwy montaż, pustaki układa się ręcznie, nie wymagane są maszyny budowlane.

Wady

• Strop ten nie może być stosowany przy obciążeniach dynamicznych.
• Warstwa nadbetonu długo uzyskuje wymaganą wytrzymałość od 2 do 3 tygodni, przez ten czas nie można stropu obciążać.

Zobacz też

• strop DMS
• strop Kleina
• strop WPS