Stubnica
Stubnica (także Wisola) – jezioro na Pojezierzu Ińskim[2], położone w gminie Ińsko, w powiecie stargardzkim, w woj. zachodniopomorskim.
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
173,9 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • maksymalna |
|
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II (1993)[1] |
Położenie na mapie gminy Ińsko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | |
 53°24′47″N 15°32′49″E/53,413056 15,546944
| |
Jezioro znajduje się na terenie Ińskiego Parku Krajobrazowym, ok. 1 km na południe od miasta Ińsko.
Według danych z 1994 r. powierzchnia zbiornika wynosi 173,9 ha. Maksymalna głębokość wynosi 15,4 m[3].
W typologii rybackiej Stubnica jest jeziorem leszczowym[3].
Jezioro jest podzielone na dwa plosa, przez półwysep wcinający się w jego wody od południa. Wokół północnej części zbiornika przeważają łąki i pola uprawne, a ploso południowe otoczone jest głównie lasami. Linia brzegowa akwenu jest silnie rozwinięta, liczne są zatoki i półwyspy[1].
Stubnica znajduje się w obszarze specjalnej ochrony ptaków Ostoja Ińska programu Natura 2000.
Około 1 km na południowy wschód od Stubnicy leży wieś Gronówko. Na wschód od jeziora biegnie droga wojewódzka nr 151.
Nazwę Stubnica wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę jeziora – Nethstubben-See[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Dorota Cydzik, Danuta Kudelska, Hanna Soszka, Atlas stanu czystości jezior Polski badanych w latach 1989-1993, Instytut Ochrony Środowiska, 1995, s. 53-56.
- ↑ Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
- ↑ a b J.Filipiak, J.Sadowski: Jeziora szczecińskie. Akademia Rolnicza w Szczecinie, 1994.
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8