Ińsko (gmina)

Ińsko
	gmina miejsko-wiejska
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	stargardzki
TERC	2414053
Burmistrz	Ewa Szkołut
Powierzchnia	151,01 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności	; 3 472
• gęstość	23,0 os./km²
Urbanizacja	57,3%
Nr kierunkowy	91
Tablice rejestracyjne	ZST
	Adres urzędu:Bohaterów Warszawy 38; 73-140 Ińsko
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw	7
Liczba miejscowości	18
	Położenie na mapie powiatu;
	53°26′09″N 15°33′01″E/53,435833 15,550278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	Biuletyn Informacji Publicznej

Ińsko – gmina miejsko-wiejska w Polsce położona w środkowej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie stargardzkim. Siedzibą gminy jest miasto Ińsko.

Położenie

Gmina znajduje się w środkowej części województwa zachodniopomorskiego, w północno-wschodniej części powiatu stargardzkiego.

Sąsiednie gminy:

Chociwel i Dobrzany (powiat stargardzki)
Drawsko Pomorskie i Kalisz Pomorski (powiat drawski)
Węgorzyno (powiat łobeski)

Do 31 grudnia 1998 r. wchodziła w skład województwa szczecińskiego.

Gmina stanowi 9,9% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004^[2]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	3493	100	1726	49,4	1767	50,6
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	23,1		11,4		11,7

Gminę zamieszkuje 2,9% ludności powiatu.

Piramida wieku mieszkańców gminy Ińsko w 2014 roku^[1].

Przyroda i turystyka

Gmina leży na Pojezierzu Ińskim. W obrębie gminy znajduje się 10 jezior, z czego największym jest jezioro Ińsko. Większą jej część zajmuje Iński Park Krajobrazowy z rezerwatami przyrody: Wyspa Sołtyski, Kamienna Buczyna, Bórbagno Miałka, Głowacz, Krzemieńskie Źródliska. Przez Iński PK prowadzą znakowane szlaki turystyczne. Na jeziorze Linówko znajdują się pływające wyspy. Tereny leśne zajmują 38% powierzchni gminy, a użytki rolne 45%.

Władze gminy pobierają opłatę miejscową od turystów na terenie miejscowości: Ińsko, Ciemnik, Czertyń, Granica, Gronówko, Linówko, Miałka, Storkowo, Studnica, Ścienne, Waliszewo, Wierzchucice^[3].

Komunikacja

Przez gminę Ińsko prowadzi droga wojewódzka nr 151 łącząca miasto z Węgorzynem i drogą krajową nr 20 (13 km) oraz z Reczem i drogą krajową nr 10 (22 km). Odległość z Ińska do stolicy powiatu, Stargardu wynosi 44 km (jadąc przez Chociwel).

Ińsko uzyskało połączenie kolejowe w 1895 r. Wtedy zbudowano Stargardzką Kolej Wąskotorową o szerokości 1000 mm ze Stargardu Szczecińskiego Wąsk. przez Starą Dąbrowę. 2 lata później linia została przedłużona do Jankowa Pomorskiego Wąsk., a w 1910 r. jeszcze do Drawska Pomorskiego Wąsk. W 1964 r. linię Ińsko- Drawsko Pomorskie Wąsk. zamknięto, a wkrótce potem rozebrano. W 1996 r. zamknięto pozostałą część linii do Starej Dąbrowy.

W gminie czynny jest 1 urząd pocztowy: Ińsko (nr 73-140).

Administracja i samorząd

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy Ińsko wynosiły 12,3 mln zł, a dochody budżetu 12,6 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 2,5 mln zł, co stanowiło 19,6% poziomu dochodów^[4].

Gmina Ińsko jest członkiem Unii Miasteczek Polskich^[5].

Miejscowości

Miasto (od ok. 1300 r.): Ińsko

Sołectwa gminy Ińsko: Ciemnik, Czertyń, Granica, Linówko, Storkowo, Studnica, Ścienne.
Pozostałe miejscowości: Dolnik, Gronówko, Kanice, Kleszcze, Kozia Góra, Miałka, Okole, Orzechy, Piaszczyte, Powalice, Nierybno, Waliszewo, Wierzchucice.

Przypisy

↑ ^a ^b Gmina Ińsko w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
↑ Uchwała Nr XXI/193/2008 Rady Miejskiej w Ińsku z dnia 6 listopada 2008 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2009 r., Nr 2, poz. 70)
↑ Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].
↑ BIP - Urząd Gminy i Miasta w Ińsku [online], insko.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).

Linki zewnętrzne

[populacja2016-1] Gmina Ińsko w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[2] Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

[3] Uchwała Nr XXI/193/2008 Rady Miejskiej w Ińsku z dnia 6 listopada 2008 r. (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2009 r., Nr 2, poz. 70)

[4] Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].

[5] BIP - Urząd Gminy i Miasta w Ińsku [online], insko.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]