Ińsko (jezioro)
Jezioro Ińsko, niem. Enzigsee – jezioro w Polsce na Pojezierzu Ińskim, położone w gminie Ińsko, w województwie zachodniopomorskim; Wody jeziora są I klasy czystości, powierzchnia 596 ha (w tym 3 wyspy o łącznej powierzchni 22,3 ha[2], największa z nich, będąca rezerwatem przyrody Wyspa Sołtyski, zajmuje około 20 ha, długość 5,4 km, szerokość 2,1 km, maksymalna głębokość 42 m; złożone z kilku rynien jeziornych; linia brzegowa dobrze rozwinięta (32 km)[2]; brzegi przeważnie wysokie, miejscami urwiste utworzone przez wzgórza morenowe o wysokości względnej do 30 m, północne zalesione; rzeźba dna jest bardzo urozmaicona.
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
130[1] m n.p.m. |
| Wyspy |
3 |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
596 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • maksymalna |
|
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie gminy Ińsko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego  | |
 53°26′38″N 15°32′30″E/53,443889 15,541667
| |
Przez Ińsko przepływa rzeka Ina łącząc je z jeziorem Stubnica; na południowo-wschodnim brzegu leży miasto Ińsko; jezioro wchodzi w skład Ińskiego Parku Krajobrazowego; na północno-wschodnim brzegu Ińska znajduje się rezerwat leśny Kamienna Buczyna. Występuje tu rzadki w Polsce skorupiak będący reliktem epoki lodowcowej Pallasea quadrospinosa.
Ińsko ma 2 duże zatoki posiadające własne nazwy: Zatoka Miałka i Ścienne.
Jezioro znajduje się w obszarze specjalnej ochrony ptaków Ostoja Ińska programu Natura 2000.
Nazwę Ińsko wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę jeziora – Enzig See[3].
Jezioro Ińsko jest jednym z najpopularniejszych miejsc do nurkowania w województwie zachodniopomorskim, ze względu na łatwy dostęp, dobrą widoczność pod wodą, bogatą faunę i florę, a także zaplecze techniczne w miejscowych centrach nurkowania (Prodivers i Dive Devil). Dodatkowymi atrakcjami są: zatopiony samochód Trabant, Pontiac, choinka, łabędź z panki, anakonda z tworzywa (GKP Raffer), znaki drogowe, radiostacja wojskowa, garaż blaszany oraz biurko z pełnym sprzętem komputerowym. Od strony kąpieliska miejskiego wielkie głazy.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Mapa wysokości i głębokości [1]
- ↑ a b Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 148, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8
Bibliografia edytuj
- Jezioro Ińsko. nurkomania.pl. [dostęp 2011-08-27].
- Jezioro Ińsko. czystejeziora.pl. [dostęp 2011-08-27].
