Studnia za Murem

Studnia za Murem (nad Murem, pod Murem) – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Twardych Spadach na wysokości 1555 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 122 metry, a jej deniwelacja 43 metry.

Studnia za Murem

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Miętusia
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	122 m
Głębokość	43 m
Deniwelacja	43
Wysokość otworów	1555 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	210 m
Ekspozycja otworów	ku górze
Data odkrycia	czerwiec 1961 roku
Odkrywca	J. Danysz i B. Łazarska
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.13
Położenie na mapie Tatr Studnia za Murem
Położenie na mapie Karpat Studnia za Murem
49°14′25″N 19°54′03″E

Wielka Świstówka w Dolinie Małej Łąki. Wcięcie w ścianie po prawej to Twarde Spady

Opis jaskini

15-metrową studnię, od której zaczyna się jaskinia, oddziela od powierzchni cienka, skalna ściana – stąd nazwa Studnia za Murem. Z jej dna pokrytego śniegiem idzie się przełazem do wąskiego korytarza. Prowadzi on do 12-metrowego progu, którym można się wspiąć do korytarza kończącego się szczeliną. Poniżej progu można iść dalej korytarzem do wysokiej szczeliny i dalej nad 7-metrowy próg. Stąd:

• zejść do niewielkiej salki, z której można dostać się korytarzem nad małe jeziorko.
• nie wchodząc na próg iść wąskim korytarzem prowadzącym do 10-metrowej studni kończącej się szczeliną.

Przyroda

W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe, marmity i mleko wapienne. Przez cały rok zalega w niej śnieg i lód.

Zamieszkują ją nietoperze. W 1971 roku w studni znaleziono stare gniazdo orła.

Historia odkryć

Jaskinię odkryto w czerwcu 1961 roku.