Sumu-abum (Sūmû-abum)[1] – przywódca jednego z plemion amoryckich, który w 1894 p.n.e. przejął władzę w Babilonie zakładając I dynastię z Babilonu i panował przez 14 lat (1894–1881 p.n.e. – chronologia średnia).

Sumu-abum
Sūmû-abum
król Babilonu
Okres

od 1894 p.n.e.
do 1881 p.n.e.

Poprzednik

Następca

Sumu-la-El

Dane biograficzne
Dynastia

I Dynastia z Babilonu

Data urodzenia

XX wiek p.n.e.

Data i miejsce śmierci

XIX wiek p.n.e.
Babilon

Dzieci

Sumu-la-El

Mapa ważniejszych miast południowej Mezopotamii w 1 połowie II tys. p.n.e.

Kontrolowany przez niego obszar był niewielki i obejmował, oprócz samego Babilonu, położone w najbliższej odległości miasta Borsippa, Dilbat i Kuta. Panowanie Sumu-abuma upłynęło na ustawicznych walkach o utrzymanie niepodległości z okolicznymi rywalami takimi jak miasta-państwa Kazallum, Kisz czy Sippar.

Przypisy edytuj

  1. D.R. Frayne: Old Babylonian Period (2003–1595 BC), The Royal Inscriptions of Mesopotamia – Early Periods. T. 4. University of Toronto Press, 1990, s. 324. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj