Super Rugby (2016)

kategoria w projekcie Wikimedia

Super Rugby 2016 – 21. sezon Super Rugby i pierwszy po rozszerzeniu liczby zespołów do 18. Do rozgrywek po kilku latach przerwy powrócił południowoafrykański zespół Southern Kings, a ponadto do zawodów dołączyły pierwsze drużyny z Argentyny (Jaguares) i Japonii (Sunwolves). Zmagania rozpoczęły się pod koniec lutego i zakończyły – po czerwcowej przerwie reprezentacyjnej – na początku sierpnia[1].

Super Rugby 2016
2015 2017
ilustracja
Szczegóły turnieju
Gospodarze

 Argentyna
 Australia
 Japonia
 Nowa Zelandia
 Południowa Afryka

Termin

26 lutego – 6 sierpnia 2016

Liczba drużyn

18

I miejsce

Hurricanes (1. tytuł)

II miejsce

Lions

Statystyki turnieju
Liczba meczów

142

Zdobyte przyłożenia

910 (6,41 na mecz)

Najwięcej punktów

Beauden Barrett (223)

Najwięcej przyłożeń

Israel Folau (11)

Strona internetowa

W wielkim finale zmierzyły się dwie najlepsze drużyny sezonu zasadniczego, Hurricanes i Lions. Zwycięsko z tego starcia wyszli ci pierwsi, którzy po wcześniejszych dwóch nieudanych próbach zdobyli swój pierwszy tytuł mistrzowski[2].

Format rozgrywek

edytuj

W przeciwieństwie do poprzedniego sezonu, w rozgrywkach udział wzięło aż 18 drużyn: sześć z Południowej Afryki, po pięć z Australii i Nowej Zelandii oraz po jednej z Argentyny i Japonii. Zespoły australijskie i nowozelandzkie utworzyły Grupę Australazjatycką, a wewnątrz niej konferencje narodowe. Osiem pozostałych zespołów weszło w skład Grupy Południowoafrykańskiej, gdzie podzielono je na dwie konferencje według czynników geograficznych (zespół argentyński trafił do jednej, a japoński do drugiej). W ciągu 17 kolejek sezonu zasadniczego każda z ekip rozegrała 15 spotkań, dwukrotnie pauzując. W tej fazie zawodów rozegrano 135 meczów.

Z uwagi na nierówną liczbę drużyn w poszczególnych konferencjach, odmiennie rozplanowano także rozkład spotkań. Zespoły w czteroekipowych konferencjach południowoafrykańskich rozegrały wewnątrz własnej konferencji sześć spotkań zgodnie z systemem kołowym – po trzy u siebie i na wyjeździe. W pięciozespołowych konferencjach Grupy Australoazjatyckiej drużyny rozgrywały mecz i rewanż z dwiema ekipami z własnej konferencji oraz po jednym meczu z pozostałymi dwiema (jeden mecz u siebie, a drugi na wyjeździe). Ponadto każdy z zespołów rozegrał po jednym spotkaniu z wszystkimi drużynami z drugiej konferencji w swojej grupie oraz ze wszystkimi drużynami z jednej z konferencji w drugiej grupie[a].

Zwycięzcy wszystkich czterech konferencji uzyskali kwalifikację do fazy ćwierćfinałowej – drużyny te zostały automatycznie sklasyfikowane na czterech pierwszych miejscach, zostając uszeregowane na podstawie wewnętrznej czterozespołowej tabeli. Pozostałe ekipy stworzyły zbiorczą tabelę, zgodnie z którą wyłoniono cztery najlepsze ekipy mające uzupełnić skład fazy pucharowej (przyznano im odpowiednio miejsca 5–8). Zwycięzcy konferencji zostali rozstawieni w parach z drużynami, które uzyskały awans dzięki dzikim kartom w taki sposób, że najlepszy zwycięzca mierzył się z najsłabszym dokooptowanym itd. Pojedynczy, decydujący o awansie mecz rozegrano na obiekcie drużyny rozstawionej. W fazie półfinałowej najwyżej rozstawiony zespół ponownie mierzył się z rozstawionym najniżej, a zespół drugi pod tym względem – z trzecim. Przewagę własnego boiska miały raz jeszcze zespoły sklasyfikowane wyżej. Zwycięzcy tej rundy awansowali do wielkiego finału, który odbył się na stadionie zespołu wyżej rozstawionego[3].

Sezon zasadniczy

edytuj

[4]

Grupa Australazjatycka
Poz. Zespół M W R P p+ p− p+/− P+ P− BO BD Pkt
1   Hurricanes 15 11 0 4 458 314 +144 61 37 7 2 53
2   Brumbies 15 10 0 5 425 326 +99 56 40 3 0 43
3   Highlanders 15 11 0 4 422 273 +149 50 28 4 4 52
4   Chiefs 15 11 0 4 491 341 +150 68 39 6 1 51
5   Crusaders 15 11 0 4 487 317 +170 65 40 5 1 50
6   Waratahs 15 8 0 7 413 317 +96 55 37 4 4 40
7   Blues 15 8 1 6 374 380 −6 45 47 2 3 39
8   Rebels 15 7 0 8 365 486 −121 46 65 2 1 31
9   Reds 15 3 1 11 290 458 −168 33 57 0 3 17
10   Western Force 15 2 0 13 260 441 −181 25 60 0 5 13
Grupa Południowoafrykańska
Poz. Zespół M W R P p+ p− p+/− P+ P− BO BD Pkt
1   Lions 15 11 0 4 535 349 +186 71 42 7 1 52
2   Stormers 15 10 1 4 440 274 +166 49 28 5 4 51
3   Sharks 15 9 1 5 360 269 +91 40 30 2 3 43
4   Bulls 15 9 1 5 399 339 +60 47 37 4 0 42
5   Jaguares 15 4 0 11 376 427 −51 44 51 1 5 22
6   Cheetahs 15 4 0 11 377 425 −48 47 48 1 4 21
7   Southern Kings 15 2 0 13 282 684 −402 34 95 1 0 9
8   Sunwolves 15 1 1 13 293 627 −334 33 88 0 3 9

Faza pucharowa

edytuj
  Ćwierćfinały Półfinały Finał
                           
  1  Hurricanes 41  
8  Sharks 0  
  1  Hurricanes 25  
  6  Chiefs 9  
3  Stormers 21
  6  Chiefs 60  
    1  Hurricanes 20
  2  Lions 3
  2  Lions 42  
7  Crusaders 25  
  2  Lions 42
  5  Highlanders 30  
4  Brumbies 9
  5  Highlanders 15  

Ćwierćfinały

edytuj
22 lipca 2016
18.00 AET (UTC+10)
sędzia:   Angus Gardner
Brumbies 9:15 Highlanders Canberra Stadium, Canberra
Punkty: Lealiʻifano 9 (3K)
  Toʻomua
(6:10)
Relacja
Punkty: Naholo 5 (P), Sopoaga 5 (pd K), Squire 5 (P)

23 lipca 2016
19.35 NZT (UTC+12)
sędzia:   Glen Jackson
Hurricanes 41:0 Sharks Westpac Stadium, Wellington
Punkty: Barrett 9 (3pd K), Woodward 7 (P pd), Fifita 5 (P), Marshall 5 (P), Perenara 5 (P), Shields 5 (P), Uhila 5 (P)
(13:0)
Relacja

23 lipca 2016
19.00 SAST (UTC+2)
sędzia:   Jaco Peyper
Stormers 21:60 Chiefs Newlands Stadium, Kapsztad
Punkty: Koch 10 (2P), Carr 5 (P), Du Preez 4 (2pd), Thompson 2 (pd)
(14:34)
Relacja
Punkty: McKenzie 25 (P 7pd 2K), Elliott 5 (P), Kerr-Barlow 5 (P), Koloamatangi 5 (P), Lowe 5 (P), McNicol 5 (P), Sanders 5 (P), Weber 5 (P)

23 lipca 2016
16.30 SAST (UTC+2)
sędzia:   Craig Joubert
Lions 42:25 Crusaders Ellis Park, Johannesburg
Punkty: Jantjies 17 (4pd dg 2K), Combrinck 5 (P), Cronjé 5 (P), Janse van Rensburg 5 (P), Marx 5 (P), Skosan 5 (P)
(22:10)
Relacja
Punkty: Moʻunga 10 (2pd 2K), Crotty 5 (P), Drummond 5 (P), Volavola 5 (P)
  Romano


Półfinały

edytuj
30 lipca 2016
19.35 NZT (UTC+12)
sędzia:   Angus Gardner
Hurricanes 25:9 Chiefs Westpac Stadium, Wellington
Punkty: Barrett 15 (P 2pd 2K), Halaholo 5 (P), Vito 5 (P)
  Jane
(15:6)
Relacja
Punkty: McKenzie 9 (3K)

30 lipca 2016
15.00 SAST (UTC+2)
sędzia:   Jaco Peyper
Lions 42:30 Highlanders Ellis Park, Johannesburg
Punkty: Jantjies 22 (P 4pd 3K), Erasmus 5 (P), Janse van Rensburg 5 (P), Kriel 5 (P), Skosan 5 (P)
(17:6)
Relacja
Punkty: Sopoaga 15 (P 2pd 2K), Faddes 5 (P), Naholo 5 (P), Wheeler 5 (P)


Finał

edytuj
6 sierpnia 2016
19.35 NZT (UTC+12)
sędzia:   Glen Jackson
Hurricanes 20:3 Lions Westpac Stadium, Wellington
Punkty: Barrett 15 (P 2pd 2K), Jane 5 (P)
(10:3)
Relacja
Punkty: Jantjies 3 (K)


Statystyki

edytuj

Najlepiej punktujący

edytuj

[8]

Lp. Zawodnik Zespół P pd K dg Pkt
1. Beauden Barrett Hurricanes 9 50 25 1 223
2. Damian McKenzie Chiefs 10 43 21 0 199
3. Elton Jantjies Lions 3 44 27 2 190
4. Lima Sopoaga Highlanders 5 34 29 2 186
5. Richie Moʻunga Crusaders 5 41 24 0 179
6. Christian Lealiʻifano Brumbies 3 41 22 0 163
7. Nicolás Sánchez Jaguares 2 24 27 1 142
8. Ihaia West Blues 4 19 24 0 130
9. Jean-Luc Du Plessis Stormers 2 26 22 0 128
10. Jack Debreczeni Rebels 2 25 20 0 120
Bernard Foley Waratahs 1 35 15 0 120
12. Francois Brummer Bulls 1 22 19 1 109
13. Tusi Pisi Sunwolves 2 16 21 0 105
14. Jake Mcintyre Reds 2 15 14 1 85
15. Lous Fouché Kings 1 17 14 0 81

Najwięcej przyłożeń

edytuj

[9]

Lp. Zawodnik Zespół P
1. Israel Folau Waratahs 11
2. Damian McKenzie Chiefs 10
Courtnall Skosan Lions 10
Matt Faddes Highlanders 10
Rohan Janse van Rensburg Lions 10
6. Beauden Barrett Hurricanes 9
Reece Hodge Rebels 9
Akihito Yamada Sunwolves 9
Lionel Mapoe Lions 9
Sergeal Petersen Cheetahs 9
Seta Tamanivalu Chiefs 9
12. Ruan Combrinck Lions 8
Leolin Zas Stormers 8
Waisake Naholo Highlanders 8
15. James Lowe Chiefs 7
Johnny McNicholl Crusaders 7
Ryan Crotty Crusaders 7
Stephen Moore Brumbies 7
TJ Perenara Hurricanes 7
  1. Przykładowo, drużyna z konferencji Afryka I rozegrała sześć meczów z ekipami z konferencji Afryka I, cztery z konferencji Afryka II i pięć z zespołami z konferencji australijskiej, zaś drużyna z konferencji nowozelandzkiej odpowiednio: sześć z zespołami z konferencji nowozelandzkiej, pięć z konferencji australijskiej i cztery z konferencji Afryka II.

Przypisy

edytuj
  1. Fixtures & Results. superrugby.co.nz. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-19)]. (ang.).
  2. Final: Third time lucky for Hurricanes. SANZAAR, 2016-08-06. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-13)]. (ang.).
  3. a b About Super Rugby. SANZAAR. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-08)]. (ang.).
  4. Vodacom Super Rugby | Full log. South African Rugby Union. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-10)]. (ang.).
  5. Brenden Nel: Radical bonus-point changes for Super Rugby?. SuperSport, 2016-01-20. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (ang.).
  6. Tom Decent: Super Rugby 2016: Bonus points system set to put emphasis on tries. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. 2016-01-21. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (ang.).
  7. Team with "Most Wins" will finish higher in Super Rugby. [w:] Super Rugby [on-line]. Facebook, 2011-06-13. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)]. (ang.).
  8. Vodacom Super Rugby | Top scorers. South African Rugby Union. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-23)]. (ang.).
  9. Vodacom Super Rugby | Try scorers. South African Rugby Union. [dostęp 2016-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-22)]. (ang.).