Superodontella andrzeji
Superodontella andrzeji – gatunek skoczogonka z rzędu Poduromorpha i rodziny Odontellidae.
| Superodontella andrzeji | |
| Kaprus, 2009 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Superodontella andrzeji |
Gatunek ten opisał w 2009 roku I.J. Kaprus[1]. Holotyp odłowiono w 1996 roku na Połoninie Borżawskiej. Epitet gatunkowy upamiętnia Andrzeja Szeptyckiego[2].
Skoczogonek ten ma ciało długości do 0,97 mm, o silnie granulowanym oskórku. Okazy przechowywane w alkoholu są jasnoniebieskawo nakrapiane z niebieskoczarną płytką oczną. Długość czułków wynosi 4/3 długości głowy. Trzy ich początkowe człony mają kolejno 7, 10 i 10 szczecinek, natomiast ostatni wyposażony jest w 22 zwyczajne szczecinki, 9 szczecinek trąbkowatych, 9 zakrzywionych szczecinek zmysłowych i 1 mikrosensillus umieszczony grzbietowo-zewnętrznie. Głowa wyposażona jest w 5 par przyoczek. Na ameboidalny, nie większy od przyoczka B narząd pozaczułkowy składają się 4 płaty. Warga dolna ma 7 par szczecinek zwykłych i 6 par szczecinek papiliowatych. Tułów o nagich sterna, natomiast jego terga mają po dwa rzędy szczecinek każde. Liczba szczecinek w poszczególnych rzędach na pierwszym tergum wynosi 4, a na pozostałych 11. Widełki skokowe są dobrze rozwinięte, mają z tyłu manubrium dwa rządki po 11 szczecinek, a na każdym ramieniu po 5 identycznych szczecinek. Wszystkie człony stopogoleni mają po 15 spiczastych szczecinek. Każdy pazurek odnóży ma jeden ząbek wewnętrzny i parę ząbków bocznych. Terga odwłokowe od I do III mają po dwa rzędy z dziewięciu szczecinek, a tergum IV dwa rzędy z 12 szczecinek[2].
Stawonóg ten zasiedla ściółkę różnych lasów. Znany jest wyłącznie z zachodniej Ukrainy[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Frans Janssens: Odontellidae. [w:] Checklist of the Collembola [on-line]. 2016-05-30. [dostęp 2016-10-30].
- ↑ a b c Ighor J. Kaprus. Superodontella STACH, 1949 (Collembola, Odontellidae) of Ukraine: new species, comparative morphological analysis and distribution. „Acta zoologica cracoviensia”. 52B (1-2), s. 1-34, 2009.