Suzanne Eaton
Suzanne Eaton (ur. 23 grudnia 1959 w Oakland, zm. 2 lipca 2019 w Chanii) – amerykańska uczona, profesor Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie, kierowniczka grupy badawczej w MPI-CBG.
Data i miejsce urodzenia |
23 grudnia 1959 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
PhD, profesor TUD | |
Specjalność: biologia molekularna, biologia rozwoju | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1988 – mikrobiologia |
Instytucje |
Życiorys i wczesna edukacja edytuj
Eaton urodziła się 23 grudnia 1959 w Oakland w stanie Kalifornia (USA)[1][2]. Według niej samej, w dzieciństwie jej wzorem była postać Spocka z serii Star Trek, ponieważ cechował się on racjonalnym podejściem do rozwiązywania problemów. Eaton od ósmego roku życia grała na fortepianie[3].
Na studiach wahała się pomiędzy biologią a komparatystyką lub matematyką[2]. Czynnikiem, który skłonił ją ku biologii, był fakt, że jeden z kursów wykładany był w oparciu o literaturę przedmiotu, a nie o podręcznik akademicki, co entuzjastycznie nastawiło ją do badań biologicznych[2]. Przez rok pracowała jako technik laboratoryjny oraz kelnerka w barze serwując koktajle[2][3].
Eaton uzyskała BSc z biologii na Uniwersytecie Browna[1], a w 1988 roku uzyskała stopień naukowy doktora (PhD) na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles w grupie badawczej Kathryn Calame[1][2].
Kariera naukowa edytuj
Eaton początkowo skupiała się na badaniach genów ciężkich łańcuchów immunoglobulin na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles w zespole prowadzonym przez Kathryn Calame[3]. W 1988 zmieniła dziedzinę na biologię rozwoju, badając jak komórki uzyskują tożsamość tkankową (różnicują się w kierunku tkanek), używając D. melanogaster jako organizmu modelowego. Badania te prowadziła na tym samym uniwersytecie w grupie Thomasa B. Kornberga[2][3].
W 1993 przeprowadziła się do Niemiec i podjęła pracę w European Molecular Biology Laboratory (EMBL) w Heidelbergu w grupie Kaia Simonsa, gdzie badała jak cytoszkielet wpływa na polaryzację komórek w tkankach D. melanogaster[3].
W 2000 była jednym z kierowników grup, którzy uczestniczyli w zakładaniu MPI-CBG w Dreźnie. Jej zespół skupił się na badaniach nad tym, jak cząsteczki sygnałowe oraz mechaniczne właściwości komórek współdziałają w formowaniu tkanek[2][3]. W 2015 roku została profesorem biologii komórkowej rozwoju bezkręgowców Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie[4].
Nagrody i wyróżnienia edytuj
- 1977: New York State Regents Scholar[1]
- 1988: Sydney C. Rittenberg Award for Distinguished Academic Achievement in Microbiology, Association of Academic Women (Nagroda Sydneya C. Rittenberga za Szczególne Osiągnięcia Akademickie w Mikrobiologii Akademickiego Stowarzyszenia Kobiet)[1]
- 2006: Women in Cell Biology Junior Award for Excellence in Research, American Society for Cell Biology (Nagroda za Wybitne Badania dla Kobiet w Biologii Komórki Amerykańskiego Stowarzyszenia Biologii Komórki)[2]
Życie prywatne edytuj
Eaton była zamężna z brytyjskim naukowcem Anthonym Hymanem, z którym miała dwójkę dzieci. Aktywnie uprawiała sport, biegała oraz miała czarny pas w taekwondo[5].
Zaginięcie i śmierć edytuj
Eaton zaginęła 2 lipca 2019 roku w trakcie pobytu na konferencji naukowej w kreteńskim mieście Chania. Ostatni raz widziano ją grającą na fortepianie w hotelowym holu, a sukienkę, którą wtedy nosiła znaleziono w jej pokoju. W pokoju znaleziono także jej paszport, telefon, zegarek, pieniądze i buty do pływania. Brakowało jedynie butów i koszulki do biegania, w związku z czym przyjęto, że zaginęła podczas codziennego joggingu[6]. Grecka policja odnalazła jej ciało 8 lipca wewnątrz bunkra z czasów II wojny światowej[7]. Bezpośrednią przyczyną zgonu była asfiksja. Inne obrażenia obejmowały połamane żebra i kości twarzy, poranione były dłonie. Po śledztwie ujęto 27-letniego Greka, Giannisa Paraskakisa, który przyznał się do dwukrotnego potrącenia Eaton swoim samochodem, po którym umieścił ją w bagażniku, wywiózł do bunkra, zgwałcił i zostawił na śmierć[8]. Po opublikowaniu jego zdjęcia w wiadomościach, na policję zgłosiło się jeszcze kilka kobiet, które były przez niego napadnięte w podobny sposób, ale udało im się uciec. Sam Paraskakis przyznał się do potrącania kobiet, które mu się podobały[9].
Fundusz pamięci edytuj
W uhonorowaniu interdyscyplinarnego dorobku Suzanne Eaton, Instytut Biotechnologii Molekularnej w Austrii ustanowił fundusz pamięci, statutowo wspierającym interdyscyplinarne przedsięwzięcia młodych naukowców[10].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Suzanne Eaton. [w:] mpi-cbg.de [on-line]. Max Planck Institute of Molecular Cell Biology and Genetics. [dostęp 2020-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-22)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h ASCB Member Profile – Suzanne Eaton. [w:] ASCB Newsletter March 2007 [on-line]. The American Society for Cell Biology, 2007-03. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Caitlin Sedwick , Suzanne Eaton: the beautiful logic of development, „J. Cell Biol.”, 202 (2), 2013, s. 184–185, DOI: 10.1083/jcb.2022pi, PMID: 23878270, PMCID: PMC3718982 [dostęp 2020-03-16] (ang.).
- ↑ Remembrance of Prof. Dr. Suzanne Eaton. [w:] physics-of-life.tu-dresden.de/ [on-line]. TU Dresden Center for Molecular and Cellular Bioengineering. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
- ↑ Sheena McKenzie: American scientist who went missing on Greek island found dead. [w:] cnn.com [on-line]. Cable News Network, 2019-07-09. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
- ↑ Gina Martinez: Coroner Says American Biologist Found Dead in Greece Was Killed in ‘Criminal Act’. [w:] time.com [on-line]. Time USA, LLC, 2019-07-09. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
- ↑ Karolina Tagaris, Michele Kambas: Missing American scientist found dead in Crete. [w:] reuters.com [on-line]. Reuters, 2019-07-09. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
- ↑ Jackie Salo: Greek suspect blames porn addiction for California scientist’s murder. [w:] nypost.com [on-line]. Nyp Holdings, Inc., 2019-07-17. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
- ↑ Four more women assaulted by Suzanne Eaton’s murderer. [w:] Keeptalkinggreece.com [on-line]. Keeptalkinggreece.com, 2019-08-05. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
- ↑ Suzanne Eaton Memorial Fund. IMBA – Institute of Molecular Biotechnology GmbH. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).