Swintila (ur. 588, zm. ok. 634) – król Wizygotów w latach 621 - 631.

Swintila
Ilustracja
Król Wizygotów
Okres

od 621
do 631

Poprzednik

Rekkared II

Następca

Sisenand

Był jednym z wodzów armii króla Sisebuta. Prowadził kampanię na północy kraju przeciwko Ruccones. Objął władzę po przedwczesnej śmierci Rekkareda II. Za jego panowania w roku 625[1] wyparto Bizantyjczyków z południa, dzięki czemu został pierwszym wizygockim władcą, który panował nad całym półwyspie Iberyjskim. Przeprowadził również wyprawę przeciwko Baskom, zakładając miasto Ologicus, utożsamiane z dzisiejszym Olite. W 630 roku doszło do buntu pod wodzą Sisenanda, wspieranego przez króla Franków Dagoberta I. Doprowadziło do utraty tronu przez Swintilę. Podczas synodu Kościoła Wizygockiego, który odbył się w Toledo w roku 636, Sisenand doprowadził do uznania swego poprzednika za tyrana, ekskomunikowania go i konfiskaty wszystkich jego włości. Swintila zmarł najprawdopodobniej rok później, w 634.

Bibliografia edytuj

  • Roger Collins: Hiszpania w czasach Wizygotów. 409-711. Warszawa: Wyd. PWN, 2007. ISBN 978-83-01-15308-3.

Przypisy edytuj

  1. Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 43. ISBN 83-04-04403-X.