Symeon (Jakovljevič)

czeski teolog

Symeon, imię świeckie Radivoj Jakovljevič (ur. 12 lutego 1926 w Pradze, zm. 19 marca 2024[1]) – czeski duchowny prawosławny, w latach 2000–2024 zwierzchnik eparchii ołomuniecko-brneńskiej, od 2006 z godnością arcybiskupa.

Symeon
Radivoj Jakovljevič
Arcybiskup ołomuniecko-brneński
Ilustracja
Kraj działania

Czechy

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1926
Praga

Data śmierci

19 marca 2024

Arcybiskup ołomuniecko-brneński
Okres sprawowania

2006–2024

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny Czech i Słowacji

Inkardynacja

Eparchia ołomuniecko-brneńska

Śluby zakonne

1996

Prezbiterat

1958

Chirotonia biskupia

21 czerwca 1998

Odznaczenia
Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 czerwca 1998

Miejscowość

Praga

Miejsce

Sobór Świętych Cyryla i Metodego

Konsekrator

Mikołaj (Kocvár)

Życiorys

edytuj

Pochodzi z prawosławnej rodziny serbsko-czeskiej (jego ojciec, Serb, był duchownym)[2]. W rodzinnej Pradze ukończył gimnazjum realne i w 1945 r.[2] podjął studia teologiczne na Uniwersytecie Karola. Ukończył je na Leningradzkiej Akademii Duchownej w 1953. Następnie został zatrudniony na uniwersytecie w Preszowie i przez sześć lat wykładał Stary Testament. W 1958 zawarł związek małżeński i przyjął święcenia kapłańskie[3].

W 1958, gdy władze komunistyczne uniemożliwiły mu dalszą pracę wykładowcy teologii, wyjechał do Mariańskich Łaźni i przez kolejne czterdzieści lat był proboszczem miejscowej parafii św. Włodzimierza. W 1963 zaocznie ukończył studia w zakresie tłumaczenia w Wyższej Szkole Języka i Literatury Rosyjskiej. W 1969 wszedł do ekumenicznej komisji opracowującej przekład Starego Testamentu na współczesny język czeski. Brał udział w pracach międzynarodowej organizacji ds. badania Starego Testamentu, w 1982 obronił dysertację doktorską[3]. Opublikował szereg artykułów egzegetycznych, jest również autorem wierszy i opowiadań[3].

Po śmierci małżonki w 1996 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze w Hrubej Vrbce i przyjął imię zakonne Symeon na cześć świętego serbskiego króla Stefana Nemanji (mnicha Symeona). 21 czerwca 1998 w soborze Świętych Cyryla i Metodego w Pradze został wyświęcony na biskupa żateckiego, wikariusza eparchii praskiej. W 2000 został wybrany na biskupa ołomuniecko-brneńskiego. W 2006 otrzymał godność arcybiskupią[3].

Locum tenens Kościoła. Spór o obsadę urzędu metropolity

edytuj

Po odejściu w stan spoczynku metropolity ziem czeskich i Słowacji Krzysztofa został locum tenens Kościoła Prawosławnego Czech i Słowacji[4], następnie jednak Synod Kościoła powierzył te obowiązki biskupowi preszowskiemu Rościsławowi[5]. Arcybiskup Symeon oprotestował tę decyzję i oskarżył biskupa Rościsława oraz pozostałych członków Synodu o działanie wbrew cerkiewnym kanonom. Stwierdził, iż uważa się za jedynego pełnoprawnego hierarchę Cerkwi Czech i Słowacji[4]. Patriarcha konstantynopolitański Bartłomiej poparł jego stanowisko, nadal uznając go za locum tenens Kościoła, a działania innych biskupów za niezgodne z prawem kanonicznym[6]. Konsekwentnie nie uznał również wyboru biskupa preszowskiego Rościsława na metropolitę ziem czeskich i Słowacji, co miało miejsce w styczniu 2014[7]. W lutym 2015, za aprobatą Patriarchatu Konstantynopolitańskiego, arcybiskup Symeon przeprowadził w Brnie chirotonię biskupią Izajasza (Slaninki), mianując go swoim biskupem pomocniczym (szumperskim) i tworząc alternatywny Synod Kościoła Prawosławnego Czech i Słowacji[8]. W styczniu 2016 Patriarchat Konstantynopolitański ogłosił jednak uznanie metropolity Rościsława za kanonicznego zwierzchnika Cerkwi ziem czeskich i Słowacji[9].

Symeon pozostawał ordynariuszem eparchii ołomuniecko-brneńskiej do śmierci w 2024 r.[1]

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Blesková zpráva: Zemřel vladyka Simeon (cz.)
  2. a b Blahopřání Jeho Vysokopřeosvícenosti vladykovi Simeonovi k narozeninám. ob-eparchie.cz, 12 lutego 2018. [dostęp 2018-02-13]. (cz.).
  3. a b c d Biogram w piśmie Ikona (s.59)
  4. a b STATEMENT OF ARCHBISHOP SIMEON. [dostęp 2014-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
  5. Местоблюстителем Митрополичьего престола Православной Церкви Чешских земель и Словакии избран архиепископ Прешовский и Словацкий Ростислав
  6. Православная Церковь Чешских земель и Словакии оказалась на грани раскола
  7. Константинополь не признал избрание нового главы Православной Церкви Чешских Земель и Словакии
  8. Для Православной Церкви Чешских земель и Словакии пытаются создать «альтернативный синод»
  9. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισε τον Τσεχίας Ραστισλάβ [online], ROMFEA [dostęp 2016-01-13].
  10. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №406/2013 Про нагородження орденом князя Ярослава Мудрого [online], president.gov.ua, 27 czerwca 2013 (ukr.).