Szóstak Ludu Płacz
Szóstak „Ludu Płacz” – szóstak bity z inicjatywy podskarbiego wielkiego litewskiego Ludwika Pocieja w okresie wojny domowej pomiędzy stronnikami Augusta II i Stanisława Leszczyńskiego, w celu opłacenia żołdu stronników Sasa operujących na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego[1].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Emitent |
stronnicy Augusta II Mocnego |
| Typ monety | |
| Nominał |
6 groszy |
| Emisja | |
| Mennica |
Moskwa, Mennica Admiralicji (Kadaszewska) |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
2,8 g |
| Średnica |
26 mm |
| Materiał |
srebro Ag250(?) |
| Stempel | |
Żołd wypłacony szóstakami „Ludu Płacz” okazał się bezwartościowy po wygranej Stanisława Leszczyńskiego – monety zostały zdelegalizowane (wywołane z obiegu)[1].
Szydercza nazwa „Ludu Płacz” pojawiła się w okresie późniejszym z powodu sygnowania monet inicjałami LP (od Ludwika Pocieja)[1].
Status prawny szóstaków od początku budził wątpliwości, między innymi dlatego, że uwidoczniony na nich August II był już w momencie bicia po abdykacji. Monety były więc nielegalne i to niezależnie od faktu, że po powrocie na tron Augusta II w 1709 r.uznano je za zgodne z prawem[1].
Jeszcze w opracowaniach XX w. przypisywano wyprodukowanie tych monet rzekomej mennicy grodzieńskiej, podobnie jak w przypadku talara targowickiego, jednak na początku XXI w. bez jakichkolwiek wątpliwości jako miejsce bicia podawana jest Moskwa, Mennica Admiralicji (Kadaszewska)[1].