Szantyr (herb szlachecki)
Szantyr – polski herb szlachecki, odmiana herbu Lubicz.
 Herb Szantyr | |
| Typ herbu | |
|---|---|
Istnieje inny herb szlachecki o takiej samej nazwie: Szantyr, odmiana herbu Pobóg[1][2].
W polu błękitnym podkowa srebrna ze złotym[2] krzyżem w środku. Wedł. T. Gajla podkowa srebrna[3].
Klejnot: wedł. T. Chrząńskiego: nad hełmiem w koronie trzy pióra strusie[2]; wedł. T. Gajla za Emilianem Szeligą-Żernickim i Uzupełnieniami do Księgi Herbowej Rodów Polskich, skrzydło srebrne[3].
Labry: błękitne, podbite srebrem.
Znani herbowni
edytuj- Mitko Szczerbowicz Szantyr, ziemianin nowogródski w 1506.
- Mikołaj Szantyr, towarzysz w chorągwi Samuela Kmicica, chorążiego orszanskiego.
- Daniel Szantyr, wojski inflantski i rotmistrz, brał udział w walkach przeciw Moskwie.
Bibliografia
edytuj- Piotr Nałęcz Małachowski: Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnym familiom.... Lublin: 1805, s. 464.
- Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 8. Lipsk: 1841, s. 601-602.
- Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Ostrowski, 1909.
Linki zewnętrzne
edytuj- Herb Szantyr cz. Lubicz odm. z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Szantyr cz. Pobóg odm. z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 9. Lipsk: 1842, s. 80-81.
- ↑ a b c d Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Ostrowski, 1909.
- ↑ a b c Tadeusz Gajl: Herbarz polski. [dostęp 2011-04-21].