Szulc (herb szlachecki)
Szulc – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]: w polu czerwonym ramię zbrojne, srebrne, trzymające takąż włócznię, na której korona złota, między trzema takimiż gwiazdami (1 i 2). Klejnot nieznany. Labry czerwone, podbite srebrem.
Nadany Kasprowi, Baltazarowi i Danielowi Szulcom 6 czerwca 1550[2].
Ponieważ herb Szulc był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu: Szulc.
Przypisy edytuj
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 275-276. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Szulc z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla