Tatraea macrospora

gatunek grzyba

Tatraea macrospora (Peck) Baral – gatunek grzybów z rzędu tocznikowców (Helotiales)[1].

Tatraea macrospora
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

tocznikowate

Rodzaj

Tatraea

Gatunek

Tatraea macrospora

Nazwa systematyczna
Tatraea macrospora (Peck) Baral
Öst. Z. Pilzk. Öst. Z. Pilzk. 8: 80 (1999)
Na dużym, twardym kawałku drewna w wilgotnym miejscu nad potokiem.

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tatraea, Helotiaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1874 Charles Horton Peck, nadając mu nazwę Helotium macrosporum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum, nazwę nadał mu w roku 1999 Hans-Otto Baral[1].

Synonimy naukowe[2]:

  • Calycina macrospora (Peck) Kuntze [jako 'macrosporia'] 1898
  • Ciboria peckiana (Cooke) Korf 1971
  • Ciboria peckiana f. gigaspora (Korf) Korf 1970
  • Ciboria peckiana f. novoguineense Spooner 1987
  • Helotium macrosporum Peck [jako 'macrosporium'] 1874
  • Peziza peckiana Cooke 1875
  • Rutstroemia macrospora (Peck) Kanouse 1940
  • Rutstroemia macrospora f. gigaspora Korf 1959

Morfologia

edytuj
Owocnik

Pojedynczy ma średnicę około 5–15 mm, owocniki najczęściej występują w małych lub dużych grupach, tylko sporadycznie występujące jako samotne owocniki. Kształt miseczkowaty lub płaski, górna powierzchnia gładka, blado-szara do szaro-białej. Dolna powierzchnia jest delikatnie szorstka, podobna kolorem do górnej. Trzon do 15 mm długości i 1,5 mm szerokości, niekiedy znacznie krótszy, gładki lub delikatnie owłosiony, kolorystycznie zbliżony do górnej powierzchni[3][4][5].

Cechy mikroskopowe

Worki cylindryczne o rozmiarach około 155–185 × 11–16 µm. Wstawki o szerokości 2–3 µm, nierozgałęzione, szkliste, nie powiększone na końcu. Zarodniki wrzecionowate wąskie, podłużne, zwykle nieco spłaszczone z jednej strony i z tendencją do lekko spiczastych końców, czasami zawierające rząd 4–8 dużych kropli oleju, między którymi ostatecznie pojawiają się przegrody. Zarodniki mają wymiary 22–34 × 6–8 µm[4][5][6][7].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Saprotrof. Występuje od lata do jesieni na twardych częściach rozkładających się pniaków, kłód i zwalonych gałęzi gatunków liściastych o twardym drewnie, rzadko iglastych[3][4][5]. Występuje[8] w Ameryce (Południowej, Środkowej i Północnej), Azji Południowej, Australazji i Japonii[6]. Znaleziono go także w Szwecji[9].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum - Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-11-16] (ang.).
  2. Species Fungorum - Species synonymy [online], www.speciesfungorum.org [dostęp 2020-11-16] (ang.).
  3. a b Tatraea macrospora [online], www.messiah.edu [dostęp 2020-11-18] (ang.).
  4. a b c Michael Beug, Arleen Bessette, Alan E. Bessette, Ascomycete Fungi of North America: A Mushroom Reference, The Corrie Herring Hooks series, Austin: University of Texas Press, 2014, s. 413, ISBN 978-0-292-75452-2 (ang.).
  5. a b c Todd F. Elliott, Steven L. Stephenson, Mushrooms of the Southeast, Portland, Oregon: Timber Press, 2018, s. 67, ISBN 978-1-60469-730-8 (ang.).
  6. a b Hans-Otto Baral i inni, Tatraea dumbirensis, new records of a rare leotialean discomycete in Europe, „Österreichische Zeitschrift für Pilzkunde”, 8, 1999, s. 71-82, ISSN 1021-2450 (ang.).
  7. Maryland Biodiversity Project - (Tatraea macrospora) [online], www.marylandbiodiversity.com [dostęp 2020-11-18] (ang.).
  8. MyCoPortal - Google Map [online], mycoportal.org [dostęp 2020-11-18] (ang.).
  9. MyCoPortal Detailed Collection Record Information [online], mycoportal.org [dostęp 2020-11-18] (ang.).