Taula
Taula (kat. stół)[1] – rodzaj starożytnych megalitycznych budowli kamiennych, charakterystycznych dla wyspy Minorka (Baleary).
Taule były tworzone przez ludzi z tzw. kultury talayotyckiej, rozwijającej się na Balearach od ok. 1700 r. p.n.e. do końca II wieku p.n.e.[2]. Ich budowa jest datowana na przełom II i I tysiąclecia p.n.e.[1]. Struktury te mogły mieć do 4,5-5 metrów wysokości i ważyć 25 ton[3]. Na Minorce odnaleziono 31 takich obiektów[4] (niektóre źródła wspominają o 25[1]).
Taula jest megalitem składającym się z dwóch bloków kamiennych ustawionych na kształt litery T. Kamień pionowy umieszczano we wgłębieniu wykopywanym w ziemi, zaś drugi blok kładziono na wierzch pierwszego[1].
W przeciwieństwie do talayotów, taule występują tylko na Minorce (podobnie jak navety). Możliwe, iż pełniły funkcje religijne[3]. Budowane były w centrum okrągłych budowli kamiennych. Są to konstrukcje nietypowe i nie występują w obrębie Morza Śródziemnego nigdzie indziej. Wykazują pewne podobieństwo ze strukturami odnalezionymi w Göbekli Tepe[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Giulio Magli: Archaeoastronomy: Introduction to the Science of Stars and Stones. Springer, 2015, s. 148. ISBN 978-3-319-22882-2. [dostęp 2017-05-27].
- ↑ The Comparative Archaeology of Complex Societies. edited by Michael E. Smith. Cambridge: Cambridge University Press, 2012, s. 146-148. ISBN 978-0-521-19791-5.
- ↑ a b Phil Lee: Mallorca and Menorca. Rough Guides, 2004, s. 222. ISBN 978-1-84353-252-1. [dostęp 2017-05-27].
- ↑ Menorca prehistórica. recursos.pnte.cfnavarra.es. [dostęp 2017-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (hiszp.).