Tesmar

Tesmar – zachodniopomorski herb szlachecki.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

Sama tarcza, dzielona w słup, pole prawe puste, pole lewe karowane.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb znany z pieczęci z 1365 roku.

Rodzina Tesmar

Istniały na Pomorzu trzy rodziny tego nazwiska, mającego pochodzić od słowiańskiego imienia Cieszymir. Jedna wywodziła się z Meklemburgii i pisała się Tesmar, druga pochodziła z kołobrzeskich patrycjuszy, trzecia była rodziną kaszubską i pisała się Tesmer. Omawiany tu herb należał do rodziny wywodzącej się z Meklemburgii, z okręgu Parchim, osiadłej w XIV wieku na Pomorzu Przednim w okręgu Franzburg we wsiach Arpshagen (1345), Pantelitz, Gottkow, wygasłej w XV wieku. Kaszubscy i kołobrzescy Tesmerowie nie mają z nimi nic wspólnego.

Herbowni

Tesmar.

Przypisy

↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 278. ISBN 978-83-927383-6-7.

[1] Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

[1]