Thero-Salicornietalia
Silnie halofilne zbiorowiska solirodu (Thero-Salicornietalia) – zbiorowisko roślinne halofitów w randze rzędu, jedyne w obrębie klasy Thero-Salicornietea.
_02.jpg) Słone bagnisko z solirodem zielnym | |
| Syntaksonomia | |
| Klasa |
Thero-Salicornietea |
|---|---|
| Rząd |
Thero-Salicornietalia |
| Ping. 1953 em. R.Tx. 1954 in R.Tx. et Oberd. 1958 | |
Charakterystyka edytuj
Zbiorowiska typowe dla obszarów nadmorskich i solnisk śródlądowych.
Zespół tworzą luźno rosnące, słabo okrywające ziemię rośliny. Zbiorowiska ubogie w gatunki roślin naczyniowych. Identyfikacja zespołu roślinego wymaga identyfikacji drobnych gatunków (lub podgatunków) w obrębie gatunku zbiorowego soliroda zielnego Salicornia europaea.
- Występowanie
- W Polsce występują bardzo rzadko, tylko na silnie zasolonych i zabagnionych solniskach nadbałtyckich (Wyspa Chrząszczewska i Kołobrzeg) oraz śródlądowych (na Kujawach), przy czym w każdym wypadku miejsca występowania związane są z wysiękami solanek, a nie z zalewami wód morskich, które w przypadku polskiego wybrzeża są zbyt słabo zasolone[1][2].
- Charakterystyczna kombinacja gatunków
- ChCl., ChO. : soliród zielny Salicornia europaea, sodówka nadmorska Suaeda maritima.
- Ochrona
- Siedlisko przyrodnicze w Unii Europejskiej podlegające ochronie w obszarach Natura 2000.
- Znaczenie
- Przydatność dla rekreacji znikoma (ciekawostka przyrodnicza). Roślinność tego rodzaju może być wykorzystywana do rekultywacji obszarów silnie zasolonych.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Eugeniusz Ćwikliński. Słonawy źródliskowe na Wyspie Chrząszczewskiej w województwie szczecińskim. „Fragm. Florist. Geobot.”. 23, 1, s. 57-68, 1977.
- ↑ Bosiacka Beata i Stachowiak Mieczysław. Źródliskowe solniska z Salicornia europaea (Chenopodiaceae) w okolicach Kołobrzegu. „Fragm. Flor. Geobot. Polonica”. 14, 2, s. 337-345, 2007.
Bibliografia edytuj
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.