Tiomaniella ladam
Tiomaniella ladam – gatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Heteropodinae, jedyny z monotypowego rodzaju Tiomaniella.
Tiomaniella ladam | |
Grall et Jäger, 2022 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj |
Tiomaniella |
Gatunek |
Tiomaniella ladam |
Taksonomia
edytujGatunek i rodzaj opisane zostały po raz pierwszy w 2022 roku przez Elenę Grall i Petera Jägera[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako miejsce typowe wskazano „pied du Gunung” na wyspie Tioman, wchodzącej w skład malezyjskiego stanu Pahang. Nazwa rodzajowa pochodzi od miejsca typowego, zaś epitet gatunkowy oznacza po malezyjsku „podkowiasty” i nawiązuje do wzoru na karapaksie[1].
Morfologia
edytujSamce osiągają od 4,8 do 5,3 mm, a samice od 6 do 6,8 mm długości ciała. U okazów przechowywanych w alkoholu karapaks jest żółtawobrązowy z brązowym pasem wzdłuż środka, brązową plamą w kształcie podkowy z tyłu oraz ciemnobrązowymi krawędziami bocznymi i trzema kropkami. Sternum ma kolor żółty. Szczękoczułki, nogogłaszczki i odnóża są głównie żółtawobrązowe, przy czym nadstopia i stopy są rudobrązowe. Opistosoma (odwłok) samca jest z wierzchu szara z brązowym nakrapianiem i szarym pasem wzdłuż środka, od spodu zaś szara z brązowymi paskami bo bokach. U samicy jest ona brązowa z żółtawobiałym nakrapianiem i białym pasem wzdłuż środka, od spodu zaś żółtawobrązowa z brązowymi paskami bo bokach. Szczękoczułki samca mają 3 zęby na krawędzi przedniej, 5 zębów na krawędzi tylnej, 16 ząbków intermarginalnych i jedną szczecinkę eskortującą. Szczękoczułki samicy mają 3 zęby na krawędzi przedniej, 4 zęby na krawędzi tylnej, 22 ząbki intermarginalne i jedną szczecinkę eskortującą[1].
Nogogłaszczki samca charakteryzują się osadzoną na goleni subdystalnie apofizą retrolateralną o jednakowej długości gałęziach grzbietowej i brzusznej, dwukrotnie dłuższym od goleni cymbium z bardzo silnie powiększoną nabrzmiałością tylno-boczną, tegulum z nabrzmiałą częścią środkową, wyraźnym, osadzonym na pierwszej godzinie tegulum konduktorem o wachlarzowatym wierzchołku, osadzoną pośrodkowo apofizą tegularną o szerokiej podstawie i zaostrzonym szczycie, żaglowatym z nitkowato przedłużonym szczytem subtegulum zakrywającym połowę długości embolusa, a wyraźnie S-kształtnym spermoforem oraz u podstawy grubym, a dalej nitkowatym, biegnącym po półokręgu embolusem[1]. Genitalia samicy cechują się nieco szerszym niż dłuższym polem epigynalnym z wyraźnymi pasmami przednimi. Epigyne ma umieszczone bocznie narządy kopulacyjne z kieszonkami epigynalnymi z tyłu i pozbawione jest przegrody pośrodkowej. Płaty boczne nie sięgają przedniej połowy epigyne i mają pośrodkowe wcięcie z tyłu. Do dużych spermatek prowadzą bardzo szerokie przewody[1].
Rozprzestrzenienie
edytujPająk orientalny, endemiczny dla wyspy Tioman wchodzącej w skład malezyjskiego stanu Pahang. Znajdywany na terenie lasów równikowych[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Elena Grall, Peter Jäger. Four new genera of Heteropodinae Thorell, 1873 from Malaysia, Brunei and Papua New Guinea (Araneae: Sparassidae). „Zootaxa”. 5169 (1), s. 1-25, 2022. DOI: 10.11646/zootaxa.5169.1.1.
- ↑ Norman I. Platnick: Gen. Tiomaniella Grall & Jäger, 2022. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-09-11].