Tomasz Czubak

polski lekkoatleta

Tomasz Lesław Czubak (ur. 16 grudnia 1973 w Słupsku) – polski lekkoatleta, czterokrotny mistrz Polski i rekordzista kraju w biegu na 400 m.

Tomasz Czubak
Ilustracja
Tomasz Czubak podczas IV Biegu BiegamBoLubię bez Granic w Gubinie (2016)
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1973
Słupsk

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto Sewilla 1999 sztafeta 4 × 400 m
brąz Ateny 1997 sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa Europy
srebro Budapeszt 1998 sztafeta 4 × 400 m

Życiorys

edytuj

Największe sukcesy odniósł w sztafecie 4 × 400 m, w której zdobył złoty (po dyskwalifikacji sztafety USA za doping) medale na Mistrzostwach Świata w Sewilli w 1999 (z Robertem Maćkowiakiem, Jackiem Bocianem i Piotrem Haczkiem) oraz srebrny na Mistrzostwach Europy w Budapeszcie w 1998 (z Robertem Maćkowiakiem, Piotrem Haczkiem i Piotrem Rysiukiewiczem). Na tych samych Mistrzostwach Europy zajął 4. miejsce w biegu na 400 m. Podczas MŚ w Sewilli odpadł w półfinale biegu na 400 m.

Na Mistrzostwach Świata w Atenach w 1997 sztafeta 4 × 400 m z jego udziałem zajęła 3. miejsce[1], a Tomasz Czubak indywidualnie na 400 m odpadł w ćwierćfinale. W 1991 sztafeta 4 × 400 m z nim w składzie zdobyła wicemistrzostwo Europy juniorów.

Startował też w Halowych Mistrzostwach Świata w Maebashi w 1999, gdzie odpadł w półfinale biegu na 400 m.

Był mistrzem Polski na 400 m w 1992, 1993, 1994 i 1997[2][3], a także mistrzem Polski w hali na tym samym dystansie w 1995, 1996 i 1998[4].

Jest aktualnym rekordzistą Polski na 400 m z wynikiem 44,62 s (który uzyskał 24 sierpnia 1999 na Mistrzostwach Świata w Sewilli), a także w sztafecie 4 × 400 m (2:58,00 s). Ten ostatni wynik ustanowił wraz z Piotrem Rysiukiewiczem, Piotrem Haczkiem i Robertem Maćkowiakiem podczas Igrzysk Dobrej Woli w 1998 w Nowym Jorku, gdzie polska sztafeta zajęła 2. miejsce, przegrywając z Amerykanami (którzy ustanowili wówczas rekord świata – anulowany po latach za doping)[5].

W Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” 1999 na najlepszego sportowca Polski zajął 9. miejsce.

Po zakończeniu kariery sportowej podjął zatrudnienie w Państwowej Straży Pożarnej w Słupsku[6], łącząc tę pracę z trenowaniem młodych słupskich sprinterów[7]. W 2006 bez powodzenia kandydował z listy Platformy Obywatelskiej do słupskiej rady miasta. Mandat radnego objął w 2007 w miejsce wybranego na posła Zbigniewa Konwińskiego. Wykonywał go do 2010, nie uzyskując reelekcji[8]. W 2014 ponownie kandydował do rady miasta[9]. W 2015 został radnym w miejsce Marcina Dadela, który zrezygnował z mandatu[10]. Nie został ponownie wybrany w 2018[11]. Ponownie mandat radnego uzyskał natomiast w 2024[12].

Rekordy życiowe

edytuj
Na stadionie
W hali
  • bieg na 400 metrów – 46,84 s (4 lutego 1998, Erfurt)

Przypisy

edytuj
  1. Męska sztafeta 4x400 m mistrzem świata po dziewięciu latach. sport.pl, 25 listopada 2008. [dostęp 2010-07-06].
  2. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin-Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  3. Polish Championships. gbrathletics.com. [dostęp 2010-09-11]. (ang.).
  4. Polish Indoor Championships. gbrathletics. [dostęp 2010-09-11]. (ang.).
  5. 4x400 Metres Relay All Time. iaaf.org. [dostęp 2010-07-06]. (ang.).
  6. Nie tylko Zbigniew Bródka jest sportowcem-strażakiem. wp.pl, 26 lutego 2014. [dostęp 2015-01-21].
  7. Tomasz Czubak: Bardzo szybki strażak. sport.pl, 6 grudnia 2009. [dostęp 2010-09-11].
  8. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2011-05-04].
  9. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2017-03-06].
  10. Marcin Dadel zrezygnował z mandatu radnego Rady Miejskiej w Słupsku. gryf24.pl, 1 września 2015. [dostęp 2017-03-06].
  11. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-23].
  12. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-09].

Bibliografia

edytuj