Trędowata

Trędowata – dwutomowa powieść Heleny Mniszkówny, wydana w Krakowie w 1909 roku. Najsłynniejszy polski melodramat.

Trędowata
Autor	Helena Mniszkówna
Typ utworu	powieść
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Kraków
Język	polski
Data wydania	1909
poprzednia brak następna Ordynat Michorowski

Treść

Fabuła powieści, której akcja rozgrywa się na przełomie XIX i XX wieku, opisuje tragiczne dzieje miłości, której spełnieniu stają na przeszkodzie przesądy społeczne i nietolerancja członków rodów arystokratycznych z ich hermetyzmem. Tytułową postacią jest skromna, nieutytułowana szlachcianka Stefania (Stefcia) Rudecka. Po doznanym zawodzie miłosnym przyjmuje posadę guwernantki u baronowej Elzonowskiej, ciotki młodego ordynata Waldemara Michorowskiego. Początkowo Stefania unika ordynata, u którego ją razi jego podejście do rzeczywistości; z wolna jednak pojawia się wzajemne zrozumienie i uczucie. Przypadkowo okazuje się z przeszłości, że dziadek Waldemara i babka Stefanii byli zakochani i zaręczeni, choć do małżeństwa nie doszło wskutek sprzeciwu rodziny ordynata. Obawiając się powtórzenia sytuacji, Rudecka zamierza opuścić rezydencję Michorowskich, ale zdecydowany na ślub Waldemar przezwycięża przeszkody i doprowadza do zaręczyn ze Stefanią. Jednak w wyniku szykan i intryg ze strony miejscowych rodzin arystokratycznych, dziewczyna popada w chorobę i przedwcześnie umiera w dniu planowanego ślubu. Śmierć ta w intencji autorki stanowi rodzaj ofiary złożonej przez jednostkę przerastającą swe otoczenie, a zarazem staje się symbolem moralnego triumfu odtrąconej jak „trędowata” bohaterki powieści.

Fabuła wykorzystująca znany literacki motyw „księcia i kopciuszka”, odznacza się sprawnym wykorzystaniem schematów fabularnych i maksymalnym spiętrzeniem sentymentalnego dramatyzmu. Niechętnie przyjęta przez krytykę, odniosła sukces czytelniczy. Nie mniejszym powodzeniem cieszył się dalszy ciąg losów Waldemara – Ordynat Michorowski (1910).

Ekranizacje

Powieść Mniszkówny jest jednym z najczęściej ekranizowanych polskich utworów literackich.

• 1926 Trędowata, reż. Edward Puchalski
• 1936 Trędowata, reż. Juliusz Gardan
• 1976 Trędowata, reż. Jerzy Hoffman
• 1999 Trędowata (serial telewizyjny), reż. Wojciech Rawecki, Krzysztof Lang

Trędowata została sparodiowana przez Magdalenę Samozwaniec w satyrycznej powieści Na ustach grzechu: powieść z życia wyższych sfer towarzyskich (Kraków 1922). Ironizująco odniósł się do niej także Tadeusz Dołęga-Mostowicz w Karierze Nikodema Dyzmy (1932), wspominając że jego bohater „wyobrażał sobie książąt i hrabiów tak, jak ich poznał w najpiękniejszej powieści na świecie, w Trędowatej”.