Trawlery typu B 15
Trawlery typu B 15 – polskie motorowe trawlery-przetwórnie, zbudowane w latach 1959-1967 przez Stocznię im. Lenina (Gdańsk) w liczbie 21 sztuk[1]. Były to pierwsze uprzemysłowione statki rybackie w polskim rybołówstwie, i pierwsze przystosowane do połowów z rufy[2]. Dla polskiej floty rybackiej budowano odmianę B-15/II, typ B-15 budowano także na eksport[2].
_(Kiel_51.324).jpg)
Wszystkie jednostki należały do przedsiębiorstwa Przedsiębiorstwa Połowów Dalekomorskich Dalmor z Gdyni. Napęd stanowił spalinowy ze śrubą nastawną. Załogę stanowiły 102 osoby. Tonaż jednostek wynosił 2794-2892 RT brutto, długość 77,95-78,7 m, moc maszyn 2400 KM, a rozwijana prędkość dochodziła do 12,5 węzła. Pojemność ładowni wynosiła 600-700 ton ryb mrożonych[2]. Statki w początkowym okresie operowały praktycznie wyłącznie na łowiskach północno-zachodniego Atlantyku (wyjątkiem był rekonesans na szelfie afrykańskim), by potem poszerzyć swoje zasięgi o Morze Barentsa. W rejonie Labradoru, Nowej Fundlandii i Grenlandii poławiano białą rybę włokami dennymi 26/30 i 30/36, a na Georges Bank użytkowano włoki śledziowe 33/37 i 38/37[1].
Kolejno oddawano do użytku następujące jednostki (nazwy reprezentowały głównie pochodzenie astronomiczne): Dalmor (1960), Kastor (1961), Uran, Neptun, Pegaz, Feniks, Jowisz, Jupiter (1963), Andromeda, Merkury, Virgo (1964), Antilia, Generał Rachimow (1965), Apus, Aries, Auriga, Centaurus, Cetus (1966), Columba, Crater, Cygnus (1967)[1].