Wesz psia
Wesz psia (Linognathus setosus) – gatunek wszy należący do rodziny Linognathidae, pasożytujący na psach, powoduje chorobę wszawicę. Pasożytuje na: psie domowym (Canis familiaris), kojocie (Canis laterans), wilku szarym (Canis lupus), szakalu czaprakowym (Canis mesomelas), lisie polarnym (Vulpes lagopus), lisie piaskowym (Vulpes rueppelli), lisie rudym (Vulpes vulpes).
| Linognathus setosus[1] | |
| von Olfers, 1816 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
wesz psia |
Stefański podaje następujące rozmiary wszy psiej: samiec długości 1,5 mm, samica 1,6 mm[2]. Natomiast według Ferrisa samica jest wielkości 2 mm[3]. Są silnie spłaszczone grzbietowo-brzusznie. Samica składa jaja zwane gnidami, które są mocowane specjalnym „cementem” u nasady włosa. Rozwój osobniczy trwa po wykluciu się z jaja około 14 dni. Pasożytuje na skórze owłosionej głównie na głowie, szyi, grzbiecie i okolicach nasady ogona. W przypadku silnego opadnięcia może występować na całym ciele. Kosmopolityczny.
Przypisy
edytuj- ↑ Linognathus setosus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Stefański W., Parazytologia weterynaryjna tom II, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1970, s. 76
- ↑ Ferris 1932 ↓, s. 341.
Bibliografia
edytuj- G.F. Ferris. Contributions towards a monograph of the sucking lice Part V. „Biological Sciences”. II (5), 1932. Stanford University Publications, University Series.
- Ferris G.F., The sucking lice, Memoirs of the Pacific Coast Entomological Society, 1951, 1, 1–320.
- Stefański W., Parazytologia weterynaryjna tom II, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1970