Świdrowiec nagany

Świdrowiec nagany
	; Postać komórki Trypanosoma brucei brucei (TREU667) we krwi. Zdjęcie z mikroskopu fazowo-kontrastowego, czarny odcinek ma długość 10 µm
	Systematyka
Domena	eukarionty
Supergrupa	Excavata
Typ	Euglenozoa
Gromada	kinetoplastydy
Rząd	Trypanosomatida
Rodzina	świdrowce
Rodzaj	świdrowiec
Gatunek	świdrowiec nagany
	Nazwa systematyczna
	Trypanosoma brucei ; Plimmer i Bradford, 1899
Synonimy
	Trypanosoma pecaudi; Trypanosoma togolense Mesnil i Brimont, 1909; Trypanosoma ugandae Stephens i Blacklock, 1913; Trypanosoma multiforme Kinghorn i inni, 1913; Trypanosoma anceps Bruce i inni, 1914; Trypanosoma dukei Knuth i duToit, 1921;
	Trypanosoma pecaudi; Trypanosoma togolense Mesnil i Brimont, 1909; Trypanosoma ugandae Stephens i Blacklock, 1913; Trypanosoma multiforme Kinghorn i inni, 1913; Trypanosoma anceps Bruce i inni, 1914; Trypanosoma dukei Knuth i duToit, 1921;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Świdrowiec nagany (Trypanosoma brucei) lub (Trypanosoma brucei brucei) – gatunek świdrowca z rodziny świdrowców. Pasożyt ten został odkryty i po raz pierwszy uznany za czynnik etiologiczny nagany u cieląt przez sir Davida Bruce’a w 1894 roku^[1].

Długość ciała waha się od 12 do 35 µm, szerokość 1,5 do 4 µm. Porusza się za pomocą wici. Charakteryzuje się wrzecionowatym kształtem. W obrębie gatunku może występować znaczny poliformizm. T. brucei w krwi obwodowej może występować w dwóch formach:

forma krótka, szeroka, bez wolnej wici^[1].
forma długa, wąska z wolną wicią o długości połowy bądź 1/3 długości ciała pasożyta^[1].

Wywołuje u zwierząt (jako jeden z trzech świdrowców) chorobę nagana. Jest przenoszony przez muchy z rodzaju tse-tse^[2] takie jak: Glossina morsitans, Glossina pallidipes, Glossina swynnertoni. Pasożytuje w osoczu krwi, chłonce oraz w płynie mózgowo-rdzeniowym. U kotów występuje tylko we krwi^[1]. Rezerwuarem pasożyta są dzikie przeżuwacze, głównie antylopy.

Rozwój T. brucei odbywa się u dwóch żywicieli – najprzód w organizmie kręgowca, gdzie następuje rozmnażanie przez podział podłużny, potem u drugiego żywiciela, którym jest bezkręgowiec – gdzie tworzą się inwazyjne formy metacykliczne trypomastigota powstające podczas podziału podłużnego i jednoczesnej niepełnej cyklomorfozy przechodząc poprzez stadium crithidia.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Feline clinical parasitology. s. 60.
↑ Lech Jerzy Gundłach, Andrzej Bernard Sadzikowski. Inwazje pierwotniaków u koni. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin – Polonia”. 61 (4), s. 31-44, 2006.

Bibliografia

Stanisław Furmaga: Choroby pasożytnicze zwierząt domowych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1983. ISBN 83-09-00671-3.
Протисты.Руководство по зоологии ч.1. Санкт Петербург: Наука, 2000. ISBN 5-02-025864-4.
Dwight D. Bowman: Feline clinical parasitology. Ames: Iowa State University Press, 2002. ISBN 0-8138-0333-0.

[cat-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Feline clinical parasitology. s. 60.

[konie-2] Lech Jerzy Gundłach, Andrzej Bernard Sadzikowski. Inwazje pierwotniaków u koni. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin – Polonia”. 61 (4), s. 31-44, 2006.

[1]

[2]