U-17 (1935)

U-17
	Historia
Stocznia	Germania
Położenie stępki	1 lipca 1935
Wodowanie	14 listopada 1935
	Kriegsmarine
Wejście do służby	3 grudnia 1935
Wycofanie ze służby	6 lutego 1945
Los okrętu	samozatopienie 5 maja 1945
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 279 t; w zanurzeniu 328 t; całkowita 414 t
Długość	42,7 m
Szerokość	4 m
	Napęd
	na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne; w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne
Prędkość	na powierzchni 13 w.; w zanurzeniu 7 w.
	Uzbrojenie
	3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm
Załoga	25

U-17 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku^[1].

Historia edytuj

Okręt wziął udział w czterech patrolach bojowych, podczas których zatopił 3 niewielkie jednostki handlowe (w tym jedną za pomocą min) o łącznej pojemności 1825 BRT. Od maja 1940 roku wykorzystywany w roli jednostki szkolnej.

Wycofany z czynnej służby 6 lutego 1945 roku; zatopiony przez własną załogę 2 maja 1945 roku w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen).

Przypisy edytuj

↑ Jednym z dowódców okrętu był Walter Sitek, wsławiony tym, że po zatopieniu w lutym 1942 U-581, na którym był oficerem, zdołał dopłynąć wpław 6 kilometrów do wyspy Pico (Azory), a następnie poprzez neutralną Hiszpanię dotrzeć do Niemiec. Później dowodził U-17, U-981 i U-3005.

Bibliografia edytuj

U-17. uboat.net. [dostęp 2008-10-24]. (ang.).
U-17 Typ IIB. ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).
U-581. uboat.net. [dostęp 2009-03-05]. (ang.).

[1] Jednym z dowódców okrętu był Walter Sitek, wsławiony tym, że po zatopieniu w lutym 1942 U-581, na którym był oficerem, zdołał dopłynąć wpław 6 kilometrów do wyspy Pico (Azory), a następnie poprzez neutralną Hiszpanię dotrzeć do Niemiec. Później dowodził U-17, U-981 i U-3005.

[1]