USS Fuller (DD-297)
USS Fuller (DD-297) – amerykański niszczyciel typu Clemson służący w United States Navy po I wojnie światowej. Został nazwany od Edwarda Fullera.
 Widok z samolotu na południową część miejsca katastrofy, pokazujący 5 z 7 okrętów | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Wodowanie |
5 grudnia 1918 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
28 lutego 1920 |
| Wycofanie ze służby |
oficjalnie 26 października 1923 |
| Los okrętu |
rozbity 8 września 1923 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1190 ton |
| Długość |
95,83 m |
| Szerokość |
9,65 m |
| Zanurzenie |
2,82 m |
| Prędkość |
35 węzłów (65 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa kalibru 102 mm 12 wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm (21 cali) | |
| Załoga |
95 oficerów i marynarzy |
"Fuller" został zwodowany 5 grudnia 1918 w Bethlehem Shipbuilding Corporation w San Francisco. Matką chrzestną była pani Gladys Sullivan. Okręt został przyjęty do służby 28 lutego 1920 z komandorem podporucznikiem R. E. Rogersem jako dowódcą.
Po dziewiczej podróży na Hawaje niszczyciel dotarł do swojego portu macierzystego w San Diego 28 kwietnia 1920 i wraz z innymi niszczycielami brał udział w ćwiczeniach w pobliżu zachodniego wybrzeża Kalifornii i Oregonu. W lutym i marcu 1923 dołączył do Battle Fleet przeprowadzającej ćwiczenia w strefie Kanału Panamskiego. Później uczestniczył w ćwiczeniach przeciwlotniczych i w eksperymentalnym wystrzeliwaniu torped w pobliżu San Diego.
W lipcu 1923 wraz ze swoim dywizjonem popłynął na północ na manewry i remont w Puget Sound Naval Shipyard. W czasie manewrów w pobliżu wybrzeża uczestniczył w katastrofie przy Przylądku Honda. 8 września okręty dywizjonu podczas mglistej nocy weszły na skały w pobliżu przylądka Honda z powodu błędu w obliczeniach nawigacyjnych.
"Fuller" został opuszczony, wszyscy członkowie jego załogi zostali uratowani. Okręt przełamał się później na dwie części i zatonął. Oficjalnie został skreślony ze służby 26 października 1923.