USS South Dakota (BB-49)

USS South Dakota (BB-49)
	Historia
Stocznia	New York Navy Yard
Położenie stępki	15 marca 1920
Wodowanie	nie wodowano
	US Navy
Wejście do służby	nie oddano do służby
Los okrętu	budowę przerwano; 8 lutego 1922
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa 43.200 ton; pełna 47.000 ton
Długość	208 m (684 stopy)
Szerokość	32 m (105 stóp)
Zanurzenie	10,1 m (33 stopy)
	Napęd
	turbiny parowe połączone z generatorami napędzającymi silniki elektryczne; 16 kotłów Babcock & Wilcox; moc 60.000 shp; 4 śruby
Prędkość	23 węzły (43 km/h)
	Uzbrojenie
	12 x 406 mm (4 x III); 16 x 152 mm (16 x I); 8 x 76 mm (8 x I); 2 wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm
Załoga	razem 1191 (62 oficerów oraz 1129 podoficerów i marynarzy)

USS South Dakota (BB-49) był pancernikiem typu South Dakota (był okrętem prototypowym). Był drugim okrętem noszącym nazwę pochodzącą od stanu Dakota Południowa. Jego stępka została położona 15 marca 1920 w New York Navy Yard. Budowa została wstrzymana 8 lutego 1922 (w tym momencie okręt był zbudowany w 38,5 procentach), a anulowana 17 sierpnia 1923 zgodnie z uzgodnieniami traktatu waszyngtońskiego. Został skreślony z rejestru floty 10 listopada 1923. Jego nieukończony kadłub został sprzedany Steel Scrap Corporation z Filadelfii 10 października 1923 na złom. Złomowanie zostało ukończone 15 listopada 1923.