USS Tullibee (SSN-597)

USS Tullibee (SSN-597)amerykański prototypowy okręt podwodny z napędem jądrowym, który konstrukcyjnie wyspecjalizowany był w zwalczaniu okrętów podwodnych (SSKN).

USS Tullibee (SSN-597)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

(okręt unikatowy)

Historia
Stocznia

Electric Boat

 US Navy
Wejście do służby

1960

Wycofanie ze służby

18 czerwca 1988

Los okrętu

złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


2177 t
2607 t

Długość

83,16 m

Szerokość

7,09 m

Zanurzenie testowe

215 m

Napęd
Reaktor S2C, 1 turbina (2500 KM), 1 śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13 w.
16 w.

Sensory
Sonar ze sferyczną antena dziobową
Uzbrojenie
12 torped
Wyrzutnie torpedowe

4 x 533 mm (śródokręcie)

Załoga

56 oficerów i marynarzy

Kluczowymi cechami "Tullibee" były zdolność do prowadzenia cichych operacji, zaawansowane sensory o dużej sprawności oraz niski koszt budowy. Do napędu tego okrętu skonstruowany został nowy, mały reaktor oraz turbo-elektryczny układ napędowy, co pozwoliło na wyeliminowanie z maszynowni hałaśliwej przekładni oraz zapewniało bardzo szybką reakcję układu napędowego na decyzje załogi okrętu.

Zastosowany w tym okręcie system sonarowy AN/BQQ-1, był pierwszym zintegrowanym systemem sonarowym, który łączył elementy pasywne i aktywne w jednej dużej dziobowej antenie sferycznej. Konsekwencją takiego rozwiązania było konieczne przeniesienie standardowo znajdujących się do tej pory w dziobie wyrzutni torpedowych do śródokręcia, gdzie zostały umieszczone skośnie w stosunku do osi symetrii okrętu. Zastosowane rozwiązania konstrukcyjne oraz nowe technologie spowodowały jednak, że nie udało się uzyskać pożądanego poziomu obniżenia kosztów budowy okrętu. Także turbo-elektryczny układ napędowy uważany był za niezapewniający odpowiednio dużej prędkości, przy jednoczesnym zbyt małym obniżeniu kosztów tego napędu w stosunku do innych napędów nuklearnych.

W konsekwencji, marynarka amerykańska zdecydowała się na skoncentrowanie swoich wysiłków na budowie bardziej wszechstronnych okrętów ogólno-myśliwskich (SSN), rezygnując z kontynuowania rozwoju okrętów wyspecjalizowanych w zwalczaniu jednostek podwodnych (SSKN). Spowodowało to, że "Tullibee" pełnił rolę głównie eksperymentalną i został pocięty w 1988 roku.

Bibliografia

edytuj
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. Washington, D.C.: Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, CA: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-8510-9563-2.