Ulica Elektryczna w Warszawie
Ulica Elektryczna – ulica na warszawskim Powiślu, biegnąca od ul. Tamka do ul. Zajęczej.
| Powiśle | |||||||||||||||||||||||||
 Ulica Elektryczna, widok od strony ulicy Tamka (2018) | |||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||
 52°14′22,4″N 21°01′45,2″E/52,239556 21,029222
| |||||||||||||||||||||||||
Historia
edytujUlica została wytyczona w 1892 roku. Biegła pierwotnie od ulicy Wybrzeże Kościuszkowskie do ulicy Leszczyńskiej. W latach 1902–1905 została skrócona do linii ulicy Drewnianej, w związku z budową Elektrowni Towarzystwa Elektrycznego "Powiśle".
Koncesję na wystawienie elektrowni otrzymała firma Siemens-Schuckertwerke, jednak ostatecznie wybudowała ją francuska spółkaCompagnie d'Electricité de Varsovie czyli Towarzystwo Elektryczne. Zabudowania Elektrowni wypełniły całą parzystą stronę ulicy; systematycznie rozwijała się ona do roku 1939.
W roku 1923 doprowadzono z Dworca Kowelskiego bocznicę kolejową wzdłuż ul. Wybrzeże Kościuszkowskie; po przyłączeniu kolejnych terenów wzdłuż ul.Dobrej wzniesiono nowe obiekty. Przed wybuchem II wojny światowej elektrownia osiągnęła moc 108 000 kW.
Również w roku 1938 rozpoczęto budowę kościoła Zmartwychwstania Pańskiego (obecnie kościoła św. Teresy od Dzieciątka Jezus) według projektu Konstantego Sylwina Jakimowicza, przypisanego numeracji ul. Tamka.
W roku 1939 i 1944 budynki elektrowni zostały ostrzelane i zbombardowane; w okresie powojennym zabudowania odbudowano, przyłączając do elektrowni nowe tereny wzdłuż ul. Dobrej; za jej ogrodzeniem przepadły niegdysiejsze odcinki ulic Drewnianej, Leszczyńskiej i Radnej; do roku 1974 dotrwała bocznica, wykorzystana także podczas odbudowy mostów Poniatowskiego i średnicowego.
Po roku 1996 wraz z budową mostu Świętokrzyskiego i przedłużeniu ul. Zajęczej wyburzono kilka budynków.
Bibliografia
edytuj- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 3. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1996, s. 89. ISBN 83-906629-2-2.