Wikipedia

Ulica Teatralna w Katowicach

ulica w Katowicach

Ulica Teatralna w Katowicach − jedna z ulic w katowickim Śródmieściu. Swą nazwę wzięła od znajdującego się przy niej Teatru Śląskiego. Rozpoczyna swój bieg od ulicy Szkolnej. Następnie biegnie obok budynku ZUS-u i Teatru Śląskiego. Kończy bieg przy katowickim Rynku i al. Wojciecha Korfantego.

ulica Teatralna
Śródmieście
Ilustracja
zabytkowa kamienica przy ul. Teatralnej 2
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Długość

337 m

Przebieg
0m ul. Szkolna
300m Teatr Śląski
337m Rynek (al. Wojciecha Korfantego)
Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Teatralna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Teatralna”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Teatralna”
Ziemia50°15′35,1″N 19°01′25,6″E/50,259758 19,023792
Teatr Śląski (w tle budynki przy ul. Teatralnej)
zabytkowe kamienice przy Rynku (przedłużenie ul. Teatralnej)
Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach przy ul. Teatralnej

Historia edytuj

W pierwszej połowie XX wieku przy ul. Teatralnej 12 mieściła się redakcja socjalistycznej „Gazety Robotniczej” (przeniesiona z Berlina w 1901)[1]. W dwudziestoleciu międzywojennym przy ul. Teatralnej swoją siedzibę miały[2]: Spółka Akcyjna Burroughs Maszyny (pod numerem 7), biuro wynajmu filmów „Universal” (pod numerem 4)[3], fabryka cylindrów H. Łapy (ul. Teatralna 7), Instytut Muzyczny (ul. Teatralna 7), Górnośląskie Towarzystwo Strażnicze i Zamykania Sp. z o.o. (pod numerem 9), towarzystwo handlowe „Orient Thea Co” (pod numerem 7), kawiarnia „Ezra”[4] S. Buchbanda (ul. Teatralna 12).

W okresie Rzeszy Niemieckiej (do ok. 1905) ulica nosiła nazwę Rathausstraße, następnie do 1922[5] i w latach niemieckiej okupacji Polski (1939−1945)[6] Theaterstraße[7][8][9].

W 2009 na ulicy Teatralnej miał miejsce występ grupy teatralnej ze spektaklem pt. Dzieci z ulicy Teatralnej na Dni Teatru Śląskiego[10][11]. W marcu 2011 w rejonie ulicy zakończono wycinanie drzew przy Rawie[12].

Obiekty i instytucje edytuj

Przy ulicy Teatralnej znajdują się następujące historyczne obiekty[13]:

  • kamienica mieszkalno-handlowa (ul. Teatralna 2); wzniesiona w 1900 w stylu neobarokowym, zaprojektowana na planie prostokąta, z oficyną tylną;
  • kamienica mieszkalno-handlowa (ul. Teatralna 6); została zbudowana w pierwszym pięcioleciu XX wieku, w stylu eklektycznym z elementami secesji i neogotyku;
  • kamienica mieszkalno-handlowa (ul. Teatralna 8); zbudowana w ostatnich latach XIX wieku w stylu historyzmu z elementami secesji według projektu nieznanego autora; w latach międzywojennych w budynku znajdował się skład firmy Elektrotechnika[2];
  • kamienica mieszkalna (ul. Teatralna 10); wzniesiona na przełomie XIX i XX wieku; autor projektu nie jest znany; w budynku w latach międzywojennych mieściło się biuro inżyniera Mieczysława Cimoszki[2];
  • kamienica mieszkalno-handlowa (ul. Teatralna 12); zbudowana na przełomie XIX i XX wieku, według projektu nieznanego autora w stylu eklektycznym. W latach międzywojennych w budynku istniało biuro spedycyjno-komisowe Lorber i Bieberstein[2].

Przy ulicy Teatralnej zlokalizowane są także inne historyczne kamienice mieszkalne (pod numerami 4, 9, 14)[14].

Przy ulicy Teatralnej swą siedzibę ma księgarnia językowa, Specjalistyczne Centrum Medyczne SAD-MED[15], Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Mieczysława Karłowicza oraz budynek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Lech Szaraniec: Górny Śląsk: przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka – Muza, 1997, s. 56. ISBN 83-7079-875-6.
  2. ↑ a b c d Jerzy Abramski: Ulice Katowic. Zawiercie: Graf−Mar, 2000, s. 102. ISBN 83-913341-0-4.
  3. ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 92. ISBN 978-83-7729-021-7.
  4. ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 95. ISBN 978-83-7729-021-7.
  5. ↑ J. Lipońska-Sajdak, Katowice wczoraj. Kattowiz gestern, Gliwice 1995, s. 5.
  6. ↑ Plan Katowic z 1942 roku. grytzka-genealogie.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. www.grytzka-genealogie.de [dostęp 2011-09-05]
  7. ↑ Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice − Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 385. ISBN 83-85831-35-5.
  8. ↑ Straßenverzeichnis aller Straßen von Kattowitz. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2011-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)]. (niem.).
  9. ↑ Alle Straßen bzw. Straßennamen von Kattowitz Deutsch – Polnisch. www.grytzka-genealogie.de. [dostęp 2011-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. (niem.).
  10. ↑ Dzieci z ulicy Teatralnej. www.e-teatr.pl. [dostęp 2011-09-05]. (pol.).
  11. ↑ Ulica bez życiorysu? Akurat. www.e-teatr.pl. [dostęp 2011-09-05]. (pol.).
  12. ↑ Nie ma drzew na Teatralnej. Widać Rawę w pełnej krasie www.katowice.naszemiasto.pl [dostęp 2011-09-05]
  13. ↑ Barbara Klajmon: Katowicka kamienica mieszczańska 1840−1918, wyd. I, Katowice 1997.
  14. ↑ Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-09-05]. (pol.).
  15. ↑ Sad-Med Katowice. www.szukaj.sluzbazdrowia.pl. [dostęp 2011-09-05]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Spacery po Katowicach, Urząd Miasta Katowice: Wydział Promocji i Współpracy z Zagranicą, Katowice Grudzień 2003, ISBN 83-918152-5-0.
  • K. Szaraniec, L. Szaraniec, K. Szarowski, Katowice i Górnośląski Okręg Przemysłowy, Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Katowice 1980, s. 46.
  • Katowice – Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.
  • Górnośląskie Dziedzictwo: Nie bójmy się historii i zabytków Katowic. www.gornoslaskie-dziedzictwo.com. [dostęp 2011-09-05]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulica_Teatralna_w_Katowicach&oldid=68322550”