Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa

Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa (ang. intracoronary ultrasound, ICUS) – inwazyjne badanie ultrasonograficzne, będące odmianą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (intravascular ultrasound, IVUS), umożliwiające zobrazowanie światła i ściany naczynia wieńcowego.

Obraz ultrasonografii wewnątrzwieńcowej. Po stronie prawej na zielono zaznaczono obszar blaszki miażdżycowej

Badanie polega na wprowadzeniu do światła naczynia wieńcowego miniaturowej głowicy ultrasonograficznej (o średnicy 1-1,5 mm), emitującej ultradźwięki o częstotliwości 20 - 50 MHz.

W trakcie wycofywania cewnika ultrasonograficznego uzyskuje się sekwencję poprzecznych przekrojów naczynia, która dzięki technikom komputerowym zostaje przedstawiona jako trójwymiarowa rekonstrukcja obrazowanego naczynia.

Wskazania i przygotowanie pacjenta

edytuj

Wskazania do badania, jak również sposób przygotowania pacjenta, jest identyczny jak do badania koronarograficznego. Przed badaniem podaje się heparynę, a trakcie badania nitroglicerynę dowieńcowo (aby zapobiec skurczowi naczynia wieńcowego).

Przeciwwskazania

edytuj
  • lokalizacja zwężeń tętnic wieńcowych w odcinkach o krętym przebiegu
  • całkowite zamknięcie światła naczynia wieńcowego
  • zmiany w naczyniach o mniejszej średnicy niż średnica cewnika

Powikłania

edytuj
  • przebicie tętnicy wieńcowej
  • rozwarstwienie ściany naczynia wieńcowego
  • obkurczenia tętnicy wieńcowej na cewniku, pomimo podania, lub zanim zostanie podana nitrogliceryna
  • bardzo rzadko zawał mięśnia sercowego

Bibliografia

edytuj

Zobacz też

edytuj