Veľký Manín
Veľký Manín (891 m n.p.m.) – charakterystyczny szczyt w Sulowskich Wierchach w Górach Strażowskich na Słowacji.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
891 m n.p.m. |
Położenie na mapie Słowacji ![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/Pod_Ve%C4%BEk%C3%BDm_man%C3%ADnom_-_panoramio_-_Michal_Jakubsk%C3%BD.jpg/240px-Pod_Ve%C4%BEk%C3%BDm_man%C3%ADnom_-_panoramio_-_Michal_Jakubsk%C3%BD.jpg)
Wraz z Malym Manínem (812 m), od którego oddziela go na północy Wąwóz Maniński, tworzy wyraźnie wyodrębniającą się grupę górską nazwie Manínska vrchovina, wysuniętą od głównego ciągu Sulowskich Wierchów blisko 4 km na zachód, w kierunku doliny Wagu. Z punktu widzenia geologii wraz z Małym Maninem zaliczany jest do łańcucha Pienińskiego Pasa Skałkowego[1].
Veľký Manín ma formę wielkiego, wysokiego bochna, mocno wydłużonego w kierunku północ-południe, o długości ok. 2,5 km i szerokości ok. 1,2 km[2]. Jego stoki wschodnie budują wapniste zlepieńce, piaskowce i iłowce z okresu od górnej jury (tyton) do dolnej kredy (apt), natomiast stoki zachodnie – nieco starsze wapienie, zlepieńce, piaskowce i radiolaryty jurajskie z okresu od hettangu do tytonu. Skały te na stokach wschodnich i północnych masywu wychodzą na powierzchnię w postaci licznych progów, ścian i baszt skalnych. Podnóża masywu od strony zachodniej budują utwory fliszowe pasma skałkowego (piaskowce, iłowce, margle, zlepieńce), natomiast od strony wschodniej – podobne utwory, zaliczane już jednak do fliszu Karpat Centralnych[3].
Wierzchowina zalesiona, jedynie w jej środkowej części, w nieznacznym obniżeniu między dwoma „wierzchołkami” góry, niewielka łączka. Dominują lasy bukowe. Na skałach bogata roślinność wapieniolubna[4].
Cały masyw znajduje się w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Gór Strażowskich[2].
Przez grzbiet Veľkiego Manína (ale nie przez sam szczyt) biegnie żółty szlak turystyczny z Powaskiej Bystrzycy do dolnego wylotu Wąwozu Manińskiego. Na wierzchołek biegnie jego odgałęzienie[2]. Szczyt oferuje jedynie fragmentaryczne widoki na otoczenie.
Przypisy
edytuj- ↑ Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2024-06-28] .
- ↑ a b c Mapa turystyczna [online] [dostęp 2024-04-04] .
- ↑ Mapa geologiczna Słowacji [online], Geoportál ŠGÚDŠ [dostęp 2023-04-25] .
- ↑ Vavrík Bartolomej , Vavríková Eta , Strážovské vrchy. Turistický sprievodca ČSSR'' č. 19, Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1985 .