Władimir Kurasow

Władimir Kurasow
Владимир Васильевич Курасов
	generał armii
Pełne imię i nazwisko	Władimir Wasiljewicz Kurasow
Data i miejsce urodzenia	19 lipca 1897 ; Petersburg
Data i miejsce śmierci	29 listopada 1973 ; Moskwa
	Przebieg służby
Lata służby	1915–1973
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Armia Czerwona; Armia Radziecka
Stanowiska	dowódca 4 Armii Uderzeniowej, szef sztabu Frontu Kalinińskiego i 1 Nadbałtyckiego, dowódca Centralnej Grupy Wojsk
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna domowa w Rosji,; II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Władimir Wasiljewicz Kurasow (ros. Владимир Васильевич Курасов; ur. 7 lipca^?/19 lipca 1897 w Petersburgu, zm. 29 listopada 1973 w Moskwie) – radziecki wojskowy, generał armii, Bohater Związku Radzieckiego, profesor nauk wojskowych.

Życiorys

Ukończył 8 klasową szkołę techniczną. W 1915 roku powołany do armii carskiej, gdzie w 1916 roku ukończył Telawską Szkołę Chorążych i uzyskał stopień chorążego. Brał udział w I wojnie światowej.

W 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej. Był dowódcą plutonu, kompanii w 2 Petersburskim Pułku i oddziału marynarzy, walczył przeciwko oddziałom gen. Judenicza.

Po zakończeniu wojny domowej w 1921 roku ukończył kurs uzupełniający w Instytucie Wojskowo-Pedagogicznym, a w 1922 roku kurs w Wyższej Szkole Wojskowo-Pedagogicznej. W latach 1922–1929 był dowódcą kompanii w Piotrogradzkiej Szkole Dowódców oraz wykładowcą taktyki na kursach dla dowódców w Leningradzkiej Szkole Piechoty w mieście Oranienbaum. W latach 1929–1932 studiował w Akademii Wojskowej im. Frunzego, a po jej ukończeniu od lutego 1932 roku pełnił służbę w sztabie Białoruskiego Okręgu Wojskowego. W 1935 roku został szefem sztabu 16 Korpusu Strzeleckiego. W latach 1936–1938 w studiował w Akademii Sztabu Generalnego, a następnie od sierpnia 1938 roku był starszym wykładowcą taktyki w tejże uczelni. Od 1940 roku pracował w Sztabie Generalnym Armii Czerwonej, początkowo jako szef oddziału, a następnie zastępca szefa Wydziału Operacyjnego Sztabu Generalnego.

Po ataku Niemiec na ZSRR w sierpniu 1941 roku został zastępcą szefa Wydziału Operacyjnego ds. kierunku zachodniego Sztabu Generalnego, a w grudniu 1941 roku został szefem sztabu 4 Armii Uderzeniowej. W marcu 1942 roku został dowódcą 4 Armii Uderzeniowej. Będąc w tej armii wziął udział w operacji toropiecko-chołmskiej i wielkołuckiej.

W kwietniu 1943 roku został szefem sztabu Frontu Kalinińskiego, także po jego przemianowaniu w 1 Front Nadbałtycki. Będąc szefem sztabu frontu brał udział w walkach do 1945 roku.

Po zakończeniu wojny w 1945 roku został szefem sztabu Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech, w 1946 roku zastępcą dowódcy, a następnie dowódcą Centralnej Grupy Wojsk w Austrii i jednocześnie głównym przedstawicielem ZSRR w Sojuszniczej Komisji ds. Austrii.

W latach 1949–1956 był komendantem Najwyższej Akademii Wojskowej im. K. J. Woroszyłowa, a następnie w latach 1956–1961 był zastępcą szefa Sztabu Generalnego ds. badań naukowych i jednocześnie szefem Wydziału Badań Naukowych Sztabu Generalnego i ponownie w latach 1961–1963 komendantem Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR. W 1963 roku otrzymał tytuł profesora nauk wojskowych.

W latach 1963–1968 był głównym przedstawicielem Zjednoczonego Dowództwa Sił Zbrojnych Układu Warszawskiego przy Narodowej Armii Ludowej Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

W dniu 7 maja 1965 roku został wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego, za umiejętne dowodzenie i osobiste męstwo w walce z hitlerowskim najeźdźcą w 20. rocznicę zwycięstwa. W 1968 został inspektorem w Grupie Inspektorów Generalnych Ministerstwa Obrony ZSRR, funkcję tę pełnił do śmierci.

Zmarł w Moskwie, pochowany został na cmentarzu Nowodziewiczym

Awanse

gen. mjr (28 października 1940)
gen. lejtn. (21 maja 1942)
gen. płk (28 czerwca 1944)
gen. armii (12 listopada 1948)

Odznaczenia

Medal „Złota Gwiazda” Bohatera Związku Radzieckiego (7 maja 1965)
Order Lenina (czterokrotnie)
Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie)
Order Suworowa kl. I (dwukrotnie)
Order Kutuzowa kl. I

Przypisy

Bibliografia

Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь. Moskwa: Кучково поле, 2005, s. 122–123. ISBN 5-86090-113-5. (ros.).
М.М. Козлов (główny redaktor): Великая Отечественная война 1941-1945: Энциклопедия. Moskwa: Сов. энциклопедия, 1985, s. 390. (ros.).
Praca zbiorowa pod red. marsz. Nikołaja Ogarkow: Советская военная энциклопедия tом 4 «К-22» – Линейный. Moskwa: Wydawnictwo Wojskowe Ministerstwa Obrony ZSRR, 1979, s. 530. (ros.).
Курасов Владимир Васильевич. Герои Страны. [dostęp 2011-12-12]. (ros.).