Władysław (Mitrović)

Władysław, imię świeckie Vojisław Mitrović (ur. maja 1913 w Starym Sele k. Glamoča, zm. 13 września 1992 w Valjevie) – serbski biskup prawosławny.

Władysław
Vladislav
Vojislav Mitrović
Metropolita Dabaru i Bośni
300п
Metropolita Vladislav
Kraj działania

Jugosławia

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1913
Staro Sele

Data i miejsce śmierci

13 września 1992
Valjevo

Metropolita Dabaru i Bośni
Okres sprawowania

1967–1992

Biskup zahumsko-hercegowiński
Okres sprawowania

1955–1992

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Metropolia Dabaru i Bośni

Śluby zakonne

15 maja 1952

Diakonat

1952

Prezbiterat

1953

Chirotonia biskupia

31 lipca 1955

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

31 lipca 1955

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

Wincenty II

Współkonsekratorzy

Nektariusz (Krulj), German (Djorič), Dosyteusz (Stojkovski)

Życiorys

edytuj

Syn literata Isaiji Mitrovicia i jego żony Staki. Ukończył gimnazjum w Prijedorze, seminarium duchowne w Sarajewie, a następnie studia teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Po uzyskaniu dyplomu z teologii ukończył również studia historyczne, specjalizując się w dziejach Bizancjum[1].

W latach 1932–1935 zasiadał w składzie sądu kanonicznego w Banja Luce, natomiast w latach 1940–1950 pracował w różnych parafiach w Bośni i w Serbii jako katecheta. W 1950 został zatrudniony w seminarium duchownym św. Sawy przy monasterze Rakovica. W tym też klasztorze złożył 15 maja 1952 wieczyste śluby mnisze przed metropolitą Dabaru i Bośni Nektariuszem. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś w roku następnym – na hieromnicha[1].

31 lipca 1955 został wyświęcony na biskupa zahumsko-hercegowińskiego. Po śmierci metropolity Dabaru i Bośni Nektariusza w 1966 był początkowo locum tenens tejże eparchii, zaś w 1967 mianowano go jej ordynariuszem; zachował przy tym zarząd eparchii zahumsko-hercegowińskiej[1][2]. Pracował nad odbudową cerkwi i monasterów zniszczonych w czasie II wojny światowej i ożywieniem działalności Cerkwi w Bośni i Hercegowinie[1]. Po wybuchu wojny w Bośni i Hercegowinie nie opuścił terenów zagrożonych działaniami zbrojnymi, pozostał w monasterze Žitomislić[2]. W 1992 z powodu pogorszenia się stanu zdrowia wyjechał do Belgradu, po czym został przeniesiony w stan spoczynku i skierowany do monasteru Dokmir[2]. Zmarł w tym samym roku i został pochowany w tymże klasztorze[1]. W 2002 jego szczątki, zgodnie z testamentem zmarłego metropolity, przeniesiono do soboru katedralnego w Sarajewie[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvatesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, ss. 91–92.
  2. a b c d ВЛАДИСЛАВ.