Władysław Pilin
Władysław Pilin (ur. 27 lipca 1884 w Rzepniowie, zm. 3 stycznia 1956 w Gliwicach[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, kapelan wojskowy.
.jpg)
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1894 |
| Data i miejsce śmierci |
3 stycznia 1956 |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
4 lipca 1909 |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
W 1905 ukończył c. k. V Gimnazjum we Lwowie, następnie wstąpił do seminarium duchownego w tym mieście, studiując na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego[1]. Studia ukończył w 1909 i 4 lipca 1909 otrzymał święcenia kapłańskie[1]. Następnie pracował w Skałacie (1909–1911), Brzeżanach (1911–1912) i Kołomyi (1912–1915). Tam działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. W 1915 został zmobilizowany jako kapelan do armii Austro-Węgier. Służył na froncie bukowińskim, rumuńskim i wołyńskim. Od 11 listopada 1918 w Wojsku Polskim, był kapelanem w 19 Pułku Piechoty, następnie (od 18 sierpnia 1919) proboszczem 9 Dywizji Piechoty i Grupy Poleskiej. Później był dziekanem 5 Armii. W latach 1921–1930 w stopniu proboszcza (ze starszeństwem od 1 czerwca 1919) był katechetą i kapelanem Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie. W latach 1932–1933 administrował parafią w Stanisławowie, z dniem 1 sierpnia 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[1]. W 1933 otrzymał godność szambelana papieskiego[1].
W latach 1933–1946 mieszkał we Lwowie, gdzie był rektorem Kościoła św. Teresy przy klasztorze ss. Opatrzności Bożej i pracował jako katecheta. Był także redaktorem „Gazety Kościelnej” - tygodnika dla duchowieństwa[2].
W 1946 wyjechał do Bytomia, tam pracował jako katecheta w Zakładzie Dobrego Pasterza prowadzonym przez siostry Opatrzności Bożej (do 1950)[1].
Zmarł w Gliwicach. Został pochowany na cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1924)[3]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (18 stycznia 1926)[5][1]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1][4]
- Odznaka pamiątkowa „Orlęta”[4]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Mariusz Leszczyński Księża diecezjalni Archidiecezji Lwowskiej obrządku łacińskiego. Słownik biograficzny, wyd. IPN, Warszawa 2020, s. 606–607.
- ↑ Władysław Red Pilin, Gazeta Kościelna : tygodnik dla duchowieństwa. R.46, 1939, nr 8, „Biblioteka Jagiellońska, 484 III czasop.”, 19 lutego 1939 [dostęp 2023-02-09].
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924, wyd. Warszawa 1926, s. 28.
- ↑ a b c d Na podstawie portretu [1].
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 23, poz. 61 „za zasługi, położone na polu pracy wychowawczej w wojsku”.