Władysław Prażmowski

Władysław Prażmowski[a] (ur. 22 marca 1900 w Łodzi, zm. 15 maja 1991) – polski lekarz, doktor nauk medycznych, kawaler Orderu Virtuti Militari, kapitan Wojska Polskiego.

Władysław Prażmowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1900
Łódź

Data śmierci

15 maja 1991

Zawód, zajęcie

lekarz medycyny

Tytuł naukowy

doktor

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921

Życiorys edytuj

Urodził się 22 marca 1900 w Łodzi, w rodzinie Tomasza i Bronisławy z domu Szachmat[2][3]. Ukończył miejską szkołę powszechną i siedem klas Gimnazjum Towarzystwa „Uczelnia” w rodzinnym mieście[4][3]. Przez rok był członkiem Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”[5].

14 listopada 1918 jako uczeń klasy ósmej gimnazjum wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego[6]. Służył w 26 Pułku Piechoty, awansując na starszego szeregowca i kaprala[6]. 5 lipca 1919 został odkomenderowany do Szkoły Podchorążych w Warszawie[6]. Od 10 lipca 1919 do 28 lutego 1920 był uczniem klasy 16[7][6]. Po ukończeniu szkoły, w stopniu podchorążego, został przydzielony do Batalionu Zapasowego Nowogródzkiego Pułku Strzelców w Słonimie[6]. 1 maja tego roku został wysłany do Nowogródzkiego Pułku Strzelców na froncie[6]. W jego szeregach walczył na wojnie z bolszewikami[6]. 30 lipca 1920 Naczelny Wódz mianował go podporucznikiem piechoty z dniem 1 lipca 1920 i 26. lokatą[8]. Wyróżnił się 15 sierpnia 1920 dowodząc 6. kompanią w bitwie pod Radzyminem[9][10]. 4 września tego roku dowódca II batalionu porucznik Gustaw Pawliszyn sporządził wniosek o odznaczenie go Orderem Virtuti Militari, który zatwierdził dowódca pułku major Ignacy Oziewicz[11].

28 lutego 1921 zdał egzamin maturalny na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim tejże uczelni[6]. 1 października 1921 został bezterminowo urlopowany w wojska[6]. W 1922 posiadał przydział w rezerwie do 80 Pułku Piechoty w Słonimie[12], a od następnego roku do 18 Pułku Piechoty w Skierniewicach[13][14]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 marca 1920 i 8. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[15][16]. 29 stycznia 1932 prezydent RP nadał mu stopień porucznika z dniem z 2 stycznia 1932 i 41. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych sanitarnych (grupa lekarzy)[17][18]. W latach 1932–1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 3 Szpitala Okręgowego w Grodnie[17][19].

W 1926, jako student został młodszym asystentem w katedrze medycyny sądowej[3]. W 1927 otrzymał dyplom lekarza[6][3]. W tym samym roku rozpoczął pracę w Filii Państwowego Zakładu Higieny w Wilnie na stanowisku asystenta oddziału bakteriologii[3]. W 1930 ukończył roczny kurs higieny ogólnej w Państwowej Szkole Higieny w Warszawie i został wyznaczony na stanowisko kierownika Filii PZH w Wilnie[3][20]. Pracami filii kierował do 1939[3].

W 1991 został awansowany na kapitana[3]. Zmarł 15 maja 1991[3].

Był żonaty, miał córkę Krystynę (ur. 1927)[20].

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. W latach 20. XX wieku, w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Władysław II Prażmowski”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Władysława I Prażmowskiego (ur. 21 lutego 1887), porucznika artylerii rezerwy[1].

Przypisy edytuj

  1. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 178, 584, 786, 849.
  2. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  3. a b c d e f g h i j Madera 1992 ↓, s. 285.
  4. Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  5. a b Kolekcja ↓, s. 3.
  6. a b c d e f g h i j Kolekcja ↓, s. 4.
  7. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 445.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920, s. 697.
  9. Kolekcja ↓, s. 6.
  10. Jędrzejczyk 1930 ↓, s. 43.
  11. Kolekcja ↓, s. 5–8.
  12. Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 229.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 178.
  14. a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 167.
  15. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 584.
  16. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 521.
  17. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932, s. 115.
  18. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 221.
  19. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 750.
  20. a b Kolekcja ↓, s. 2.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922, s. 110.
  22. Jędrzejczyk 1930 ↓, s. 59.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926, s. 71.

Bibliografia edytuj