Władysław Szaynok

Władysław Szaynok (ur. 28 listopada 1876 w Rzeszowie, zm. 20 stycznia 1928 we Lwowie) – polski działacz gospodarczy, przedsiębiorca przemysłu naftowego.

Władysław Szaynok
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1876 Rzeszów
Data i miejsce śmierci	20 stycznia 1928 Lwów
Miejsce spoczynku	Cmentarz Łyczakowski
Zawód, zajęcie	inżynier
Małżeństwo	Jadwiga D'Abancourt
Dzieci	Anna Szaynok

Pochodził z rodziny o węgierskich korzeniach, ukończył studia na Szkole Politechnicznej we Lwowie. Swoje zainteresowanie skierował na przemysł wydobywczy, ok. 1910 poznał Mariana Wieleżyńskiego, który w tym czasie prowadził prace badawcze nad skraplaniem i transportem gazoliny. W 1911 został wspólnikiem w spółce "Zakład Gazu Ziemnego. Inż. Marian Wieleżyński Sp. z o.o.". Po oddaniu do użytku gazociągu z Tustanowic do rafinerii w Drohobyczu odbył ze wspólnikiem podróż do Stanów Zjednoczonych, gdzie zapoznał się z tamtejszym przemysłem naftowym. Po powrocie pracował w biurze technicznym w spółce "Gaz Ziemny” Sp. z o.o. we Lwowie oraz współpracował z Ignacym Mościckim w naukowo-badawczej spółce "Metan". W 1920 wszedł w skład Komitetu Wykonawczego nowo powstałej spółki Gazolina Spółka Akcyjna, w 1921 był założycielem państwowo-prywatnej spółki akcyjnej "Międzymiastowe Gazociągi", która budowała sieci przesyłowe. Powstały wówczas rurociągi z Daszawy do Stryja (1921, 14,4 km), Stryj-Drohobycz (1924), Daszawa-Stebnik (1925). W 1926 został dyrektorem Banku Naftowego z siedzibą we Lwowie. Zaprojektował pierwszą w Polsce stację benzynową, która działała w oparciu o pompę "Rapidaytor". Należał do współzałożycieli miesięcznika "Gaz Ziemny", był również redaktorem "Nafty" i "Metanu". Zmarł w wieku 51 lat.

Spoczywa na Cmentarzu Łyczakowskim.

Bibliografia

• nekrolog, Ziemia Rzeszowska Nr. 4, 27 stycznia 1928 s. 4
• Jan Koziar "Gazolina pierwsza polska spółka pracownicza" Liga Polityczna Wrocław 2010
• Profesor Anna Szaynok, 1924-2012, Pryzmat, Wiadomości Politechniki Wrocławskiej
• Stanisław Nicieja, Ogród snu i pamięci. Dzieje Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie i ludzi tam spoczywających w latach 1786-2010, Opole 2010, ​ISBN 978-83-61915-13-3​ s. 436.