Władysław Wojciechowski

Władysław Wojciechowski[a] (ur. 20 stycznia 1896, zm. ?) – podpułkownik inżynier uzbrojenia Wojska Polskiego, pułkownik Polskich Sił Zbrojnych.

Władysław Wojciechowski
podpułkownik uzbrojenia podpułkownik uzbrojenia
Data urodzenia

20 stycznia 1896

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

1 Pułk Artylerii Ciężkiej,
Zbrojownia nr 4,
Dep. Uzbroj. MSWoj.

Stanowiska

szef wydziału departamentu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Urodził się 20 stycznia 1896 (podawano też datę 20 lutego 1896[1]). Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[2]. Został oficerem 1 pułku artylerii ciężkiej w garnizonie Modlin, z którego w 1923 był odkomenderowany na studia w Politechnice Warszawskiej[3]. Po ukończeniu studiów tytułem inżyniera w 1924 był zweryfikowany w stopniu porucznika uzbrojenia ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4]. Wówczas jako oficer nadetatowy służył w Zbrojowni nr 4, przydzielony z Okręgowego Zakładu Uzbrojenia nr 1[5]. Został awansowany do stopnia kapitana uzbrojenia ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[6][7]. W 1928 pracował w Instytucie Badań Materiałów Uzbrojenia[8]. W 1932 służył w Departamencie Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych[9]. W latach 30. został awansowany do stopnia majora[10][11]. W tym stopniu był szefem Wydziału Chemiczno-Gazowego w Departamencie Uzbrojenia MSWoj. od 1933 do 1937[12]. Następnie awansowany do stopnia podpułkownika.

W latach 30. sprawował funkcję trzeciego wiceprezesa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Był kierownikiem prac naukowo-badawczych dotyczących radarów[13].

Po wybuchu II wojny światowej został pułkownikiem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po wojnie uchwałą z 26 września 1946 Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej Edwarda Osóbki-Morawskiego, wraz z 75 innymi oficerami Wojska Polskiego, został pozbawiony obywatelstwa polskiego, które przywrócono mu w 1971.

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. W ewidencji wojskowej jego tożsamość była podawana jako Władysław Wojciechowski III: Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 1813., Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1655., Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. 1078., Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 1020.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928, 1932.