Włodzimierz Łopaczyński

Włodzimierz Łopaczyński (Wlodek Lopaczynski), ur. 14 marca 1955 w Olsztynie – polski lekarz mieszkający na stałe w Stanach Zjednoczonych, doktor nauk medycznych, endokrynolog, onkolog, naukowiec.

Włodzimierz Łopaczyński
Ilustracja
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

1955-03-14
Olsztyn

lekarz, doktor nauk medycznych
Specjalność: choroby wewnętrzne, onkologia molekularna, endokrynologia
Alma Mater

Uniwersytet Medyczny (Akademia Medyczna) Białystok

M.D., Ph.D., Assistant Director
Instytut

National Cancer Institute, National Institutes of Health, Bethesda, Maryland, USA

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP
Srebrna Honorowa Odznaka PTTK

Życiorys edytuj

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Olsztynie w 1974[1][2] w klasie o profilu humanistycznym. Rok wcześniej został finalistą Ogólnopolskiej Olimpiady Biologicznej[2]. W latach 1974-1980 studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Białymstoku (AMB)[3]. Podczas studiów był założycielem i prezesem Studenckiego Klubu Wysokogórskiego działającego pod egidą Oddziału Międzyuczelnianego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK) w Białymstoku.

Po uzyskaniu dyplomu lekarza podjął pracę w Zakładzie Chemii Ogólnej AMB, gdzie utworzył pracownię immunologii. Następnie pracował w Klinice Endokrynologii, Diabetologii i Chorób Wewnętrznych AMB. W 1983 zdał egzamin specjalizacyjny I stopnia z chorób wewnętrznych a w 1986 II stopnia. W 1985 obronił doktorat pracą pt. „Rybosomy nabłoniaka Guerin[4].

W 1988 wyjechał do Stanów Zjednoczonych[5] na stypendium fundacji J.E. Fogarty’ego do Narodowego Instytutu Raka, wchodzącego w skład Narodowych Instytutów Zdrowia w Bethesdzie w stanie Maryland. W Stanach Zjednoczonych osiadł na stałe i tam kontynuował swoją naukową aktywność[6].

Działalność naukowa edytuj

Pracował w Narodowym Instytucie Raka na Oddziale Metabolizmu [Metabolism Branch, National Cancer Institute (NCI), National Institutes of Health (NIH), Bethesda, Maryland, USA] do 1996, jako tzw. odwiedzjący naukowiec (Visiting Scientist). Wkrótce został zatrudniony w charakterze naukowca na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii (UPenn) a później przeniósł się na Uniwersytet Północnej Karoliny w Chapel Hill (UNC Chapel Hill).

W 2005 powrócił do Narodowego Instytutu Raka, gdzie uzyskał stanowisko dyrektora ds. Ewaluacji Naukowych (Scietific Review Officer)[7]. W 2017 został zastępcą dyrektora Działu Działalności Zewnętrznej (Division of Extramural Activities, National Cancer Institute, National Institutes of Health)[8], zajmującego się głównie oceną projektów naukowych z dziedziny onkologii, dotyczących badań podstawowych oraz szerokich badań klinicznych, napływających do NCI[9] w postaci aplikacji o granty czyli finansowanie[10][11].

Główne kierunki działalności naukowej: onkologia molekularna, endokrynologia. Po obronie doktoratu z biochemii, przez prawie dwadzieścia lat uczestniczył w programie badawczym, którego głównym celem było zrozumienie molekularnego mechanizmu działania insulinopodobnych czynników wzrostowych IGF-1 i IGF-2. Badał szlak przekazywania sygnału po związaniu się ligandu (IGF-1) ze swoim receptorem w komórkach nowotworowych, co obejmuje kaskadę kinazy tyrozynowej aktywującą Ras, MAP (ERK) kinazy i wreszcie różne regulatory transkrypcji na poziomie jądra komórkowego.

Skupił się również na opracowaniu projektu badawczego powiązanego z próbami klinicznymi dotyczącymi zapobiegania rakowi piersi oraz gruczołu krokowego. Nadzorował badania nad genotoksycznością genisteiny u pacjentów w trakcie prób klinicznych tego potencjalnego leku. Był również inicjatorem i głównym wykonawcą badań nad standaryzacją testu ELISpot w celu wykorzystania go w badaniach klinicznych.

Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu artykułów opublikowanych w recenzowanej prasie naukowej[12][13][14], oraz książek: „Growth hormone and somatomedins during lifespan[15]; „Stem Cells and Human Diseases”[16]; „Lost in translation: Barriers to incentives for translational research in medical sciences”[17]. Ta ostatnia książka zawiera kompleksowy przegląd metod translacyjnych obejmujący znaczące odkrycia i pionierski wkład w takich dziedzinach, jak immunologia nowotworów, endokrynologia i zaburzenia metaboliczne, terapia genowa, komórki macierzyste, biostatystyka oraz badania populacyjne.

Członkostwo naukowe edytuj

Należał do American Endocrine Society, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego.

Udzielał się jako recenzent[18] oraz członek kilku kolegiów redakcyjnych czasopism naukowych[19]. Uczestniczył w komitetach organizacyjnych konferencji Cancer Research and Targeted Therapy CRT-2016 w Baltimore oraz CRT-2017 w Miami[20].

Książki edytuj

  1. Nissley S. P., Lopaczynski W. „Insulin-like Growth Factor Receptors and Signaling Mechanisms.” In: Growth Hormone and Somatomedins During Life Span. E. E. Muller, D. Cocchi, and V. Locatelli (eds), Springer Verlag, Berlin, Heidelberg, New York, 1993, 72-87.
  2. Maksymowicz, W., Wojtkiewicz, J., Kozlowska, H., Habich, A., Lopaczynski, W. “The Perspectives of Stem Cell-based Therapy in Neurological Diseases.” In: Stem Cells and Human Diseases. R. Srivastava and S. Shankar (editors), Springer, New York, 2012, 23-60.
  3. Brian Wojcik, Yvonne Lau and Wlodek Lopaczynski, “Challenges in the Peer Review Process for Applications to Conduct Translational Research in Biomedical Sciences.” In: Lost in Translation: Barriers to Incentives for Translational Research in Biomedical Sciences. Lopaczynski, W., Srivastava R., and Maksymowicz W. (editors), World Scientific Publishing, New York, London, Singapore, 2014.

Działalność społeczna edytuj

W latach 2007-2014 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Stowarzyszenia Sztuki Polsko-Amerykańskiej (Polish American Arts Association) i naczelnego redaktora biuletynu wydawanego przez tę organizację[21]. Od 2017 jest członkiem rzeczywistym Cosmos Club w Waszyngtonie, skupiającego osoby wyróżniające się w nauce, literaturze, sztuce, wyuczonych zawodach lub służbie publicznej.

Był inicjatorem oraz organizatorem różnych akcji zbiórki środków finansowych w Stanach Zjednoczonych, m.in. w celu zakupu pierwszego w Polsce Cyber Knife, także w 2022 na zakup karetki dla Lwowa, która została wysłana do Ukrainy[22].

Jest współzałożycielem i prezesem[23][24] Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół UMB/AMB w Ameryce Północnej[25]. Brał udział w organizacji XI Kongresu Polonii Medycznej i IV Światowego Zjazdu Lekarzy Polskich „Wyzwania współczesnej medycyny” w Olsztynie w 2023, gdzie wystąpił jako wykładowca honorowy, inaugurujący Kongres prezentacją zatytułowaną "Muzyka i Medycyna"[26].

Życie prywatne edytuj

Ojciec Stanisław, matka Daniela z/d Czarnecka; żona Joanna Olesińska – lekarz, również absolwentka AMB; dzieci: Justyn, Martyna, Adrianna, a także wnuczka Kasia (Katherine). Pomiędzy 56. a 61. rokiem życia, czterokrotnie przebiegł maraton w Waszyngtonie (Marine Corps Marathon).

Nagrody, odznaczenia i wyróżnienia edytuj

  • Srebrna Odznaka Honorowa PTTK (1978)
  • Grant podróżny Międzynarodowego Towarzystwa Endokrynologicznego w Londynie na pobyt w Kyoto, Japonia (1988)
  • Medal „Hipokrates” 15-lecie Odrodzonego Samorządu Lekarskiego (2005)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej „za wybitne osiągnięcia w dziedzinie badań nad zwalczaniem nowotworów, za zasługi w promowaniu nauki i kultury polskiej” (2010)[27]
  • Status Honorowego Profesora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (2010)[28]
  • Odznaczenie „Zasłużony Lekarz Warmii i Mazur” (2016)[29]
  • Medal za zasługi dla Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku (2017)[30]

Przypisy edytuj

  1. I Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie im. Adama Mickierwicza - 1974 [online] [dostęp 2023-10-24].
  2. a b Barbara Antczak, 50-lecie I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza - zarys monograficzny, Olsztyn: Komitet Organizacyjny 50-lecia, 1995, s. 102, 33, ISBN 83-904052-0-2 [dostęp 2023-10-23].
  3. Tadeusz Januszko, Jan Rafał Olbromski, Krzysztof Miętko, Skład osobowy i program wykładów na rok akademicki 1980/81, Białystok: Akademia Medyczna im. Juliana Marchlewskiego, 1981, s. 116 [dostęp 2023-10-23].
  4. Bibliografia publikacji pracowników Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, biblioteka.amb.edu.pl, 1978 [dostęp 2023-10-24].
  5. Katarzyna Malinowska-Olczyk, Z dyplomem UMB w świat. Doktor, który nie lubi tabletek, „Medyk Białostocki”, Białystok: Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, 1 kwietnia 2012, s. 19-20 [dostęp 2023-10-24].
  6. Włodzimierz Łopaczyński - Katalog Biblioteki Narodowej [online] [dostęp 2023-10-24].
  7. Federal Employee Profile - Wlodzimierz Lopaczynski [online] [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  8. Siła alumnów – rozmowa z Włodzimierzem Łopaczyńskim. [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Siła alumnów – rozmowa z Włodzimierzem Łopaczyńskim. [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  9. Po wiedzę do Ameryki, „Biuletyn Lekarski” (154), Olsztyn: Warmińsko-Mazurska Izba Lekarska, 1 września 2018, s. 2 [dostęp 2023-10-24].
  10. National Cancer Institute; Notice of Meeting, „Federal Register; The Daily Journal of the United States Government”, Federal Register, 23 września 2022 [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  11. Federal Register, „The Daily Journal of the United States Government”, 88 (123), Federal Register, 28 czerwca 2023, s. 41973 [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  12. Wlodek Lopaczynski, Steven H. Zeisel, Antioxidants, programmed cell death, and cancer, „Nutrition Research”, 21 (1), s. 295–307, DOI10.1016/S0271-5317(00)00288-8, ISSN 0271-5317 [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  13. Wlodek Lopaczynski's Research [online], ResearchGate [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  14. Łopaczyński Włodzimierz, [w:] Bibliografia publikacji pracowników Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, biblioteka.amb.edu.pl [dostęp 2023-10-23].
  15. Growth hormone and somatomedins during lifespan - NLM Catalog - NCBI [online], www.ncbi.nlm.nih.gov [dostęp 2023-10-23] (ang.).
  16. Rakesh Srivastava, Sharmila Shankar (red.), Stem Cells and Human Diseases, „SpringerLink”, 2012, DOI10.1007/978-94-007-2801-1 [dostęp 2023-10-23] (ang.).
  17. Lost in translation: Barriers to incentives for translational research in medical sciences [online], ResearchGate, 31 stycznia 2014 [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  18. Polish Annals of Medicine - List of reviewers [online], www.paom.pl [dostęp 2023-10-23] (ang.).
  19. Kolegium Redakcyjne [online], wmil.home.pl [dostęp 2023-10-24].
  20. CRT-2017 | October 26-28, 2017 Miami, USA | United Scientific Group [online], CRT-2017 [dostęp 2023-10-23] (ang.).
  21. PAAA Newsletters [online], Polish American Arts Association [dostęp 2023-10-24] (ang.).
  22. Wspólnota Akademicka UMB podarowała karetkę dla szpitala we Lwowie, [w:] Uniwersytet Medyczny w Białymstoku [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Aktualności., 8 października 2022 [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  23. Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Włodzimierz Łopaczyński [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Wyszukiwarka. [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  24. Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół AMB/UMB w Ameryce Północnej [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  25. Joanna Łopaczyńska, Polonia medyczna niejedno ma imię, „Gazeta Lekarska”, 12-01/2022-23, Naczelna Izba Lekarska, 31 stycznia 2023, s. 61 [dostęp 2023-10-24].
  26. Stowarzyszenie Wspólnota Polska, STUDIO EM, STOWARZYSZENIE WSPÓLNOTA POLSKA POLECA: XI Kongres Polonii Medycznej i IV Światowy Zjazd Lekarzy Polskich [online], wspolnotapolska.org.pl [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  27. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadaniu orderów i odznaczeń, „Monitor Polski” (62), 7 lipca 2010, poz. 798 [dostęp 2023-10-24].
  28. Kronika kortowska, „Wiadomości Uniwersyteckie UWM”, 2 (138), Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, 1 lutego 2011, s. 4 [dostęp 2023-10-23].
  29. Zasluzony Lekarz Warmii i Mazur [online], wmil.home.pl [dostęp 2023-10-24].
  30. Zjazd absolwentów w stylu country [online], Uniwersytet Medyczny w Białymstoku [dostęp 2023-10-24] (pol.).