Waldy Dzikowski
Waldy Dzikowski (ur. 23 lipca 1959 we Wschowie) – polski polityk i samorządowiec, chemik, poseł na Sejm IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji.
| ||
Data i miejsce urodzenia | 23 lipca 1959 Wschowa | |
Zawód, zajęcie | polityk, samorządowiec | |
Alma Mater | Politechnika Poznańska | |
Stanowisko | poseł na Sejm IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji (od 2001) | |
Partia | Platforma Obywatelska | |
Odznaczenia | ||
![]() |
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Jest synem Henryka i Heleny[1]. Ukończył studia na Wydziale Chemii i Technologii Organicznej Politechniki Poznańskiej (magister inżynier chemik). W latach 1984–1990 pracował na stanowisku kierownika pracowni chemicznej Instytutu Obróbki Plastycznej w Poznaniu. W latach 1990–2001 pełnił funkcję wójta gminy Tarnowo Podgórne. Od 1998 do 2000 był także radnym sejmiku wielkopolskiego.
W 1991 wstąpił do Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Od 1994 do 2001 działał w Unii Wolności, następnie przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Z listy PO uzyskiwał mandat poselski w 2001 i 2005 w okręgu poznańskim. W Sejmie IV kadencji był wiceprzewodniczącym, następnie przewodniczącym Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. W latach 2005–2007 ponownie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego tej komisji. W 2006 został rzecznikiem w gabinecie cieni Platformy Obywatelskiej odpowiedzialnym za administrację. Od 2006 do 2010 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego partii, do 2010 był także przewodniczącym wielkopolskich struktur PO.
W 2006 prokurator wystąpił o uchylenie mu immunitetu w sprawie rzekomej korupcji, mającej według niego polegać na przyjęciu od lokalnego przedsiębiorcy łapówki w postaci remontu domu w zamian za wygrane przetargi, jakiej Waldy Dzikowski miał się dopuścić, w okresie pełnienia funkcji wójta Tarnowa Podgórnego[2][3][4]. Waldy Dzikowski, zaprzeczający tym twierdzeniom[5], nie zrzekł się immunitetu, również głosowanie w Sejmie nie doprowadziło do jego uchylenia.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz trzeci został posłem, otrzymując 110 467 głosów. W wyborach w 2011 po raz kolejny uzyskał mandat posła, otrzymując 54 647 głosów.
W 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (dostał 27 991 głosów)[6]. W Sejmie VIII kadencji został członkiem Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw z zakresu prawa wyborczego, pracował też w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych (2015)[7]. Również w wyborach w 2019 został wybrany do Sejmu, uzyskując 19 704 głosy[8].
OdznaczeniaEdytuj
W 2015 został odznaczony Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego[9].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Dane osoby z wykazu osób publicznych. ipn.gov.pl. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Dzikowski oskarżony?. epoznan.pl, 30 października 2006. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Największa afera łapówkarska w Wielkopolsce. wp.pl, 3 października 2006. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Sprawozdanie stenograficzne z posiedzenia Sejmu V kadencji (33. posiedzenie, 1. dzień, 24 stycznia 2007). [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Dzikowski zaprzecza oskarżeniom o korupcję. wp.pl, 2 października 2006. [dostęp 2015-05-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-28].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Główną maksymą dzisiejszego spotkania jest „Labor omnia vincit – praca wszystko zwycięża” – minister Andrzej Halicki podczas konferencji „Od Solidarności do Samorządności”. mac.gov.pl, 28 sierpnia 2015. [dostęp 2015-09-09].
BibliografiaEdytuj
- Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-28].
- Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: VI kadencja: przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2008, s. 50. ISBN 978-83-7059-872-3.