Walenty Śródecki
Walenty Śródecki (ur. 16 stycznia 1895 w Przystankach, zm. 24 maja 1955 w Otorowie) – żołnierz armii niemieckiej, Błękitnej Armii, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 plutonowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 maja 1955 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Walenty Śródecki[1] (Środecki[2]) urodził się w rodzinie Michała i Wiktorii z Kubiaczyków. Absolwent szkoły ludowej. Pracował jako robotnik rolny[1].
W 1915 wcielony do armii niemieckiej. Na froncie zachodnim dostał się do niewoli francuskiej[1].
Wiosną 1919 wstąpił do Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera. Wraz z nią powrócił do kraju i w szeregach kompanii ckm 144 pułku Strzelców Kresowych walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. W ataku na folwark Zawady na Wołyniu jego ckm został uszkodzony. Zebrał 8 żołnierzy z obsługi i zaatakował bolszewików, przyczyniając się swoją osobistą odwagą do zdobycia dwóch km[1]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Po zakończeniu działań wojennych zdemobilizowany. Od 1925 pracował we własnym gospodarstwie rolnym w Otorowie. Tam zmarł i został pochowany na miejscowym cmentarzu[1].
Był dwukrotnie żonaty: z Leokadią z Kaźmierczaków i Marianną z Witkowskich. Dzieci: Aleksander, Jan, Stanisław, Urszula, Teresa, Kazimierz[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1991 ↓, s. 150.
- ↑ a b Mazaraki 1929 ↓, s. 27.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Ferdynand Mazaraki: Zarys historji wojennej 71-go pułku piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.