Wasilij Pietrow (1918–2003)

Wasilij Iwanowicz Pietrow (ros. Василий Иванович Петров, ur. 31 grudnia 1918 we wsi Bielajewo w obwodzie smoleńskim, zm. 31 grudnia 2003 w Mińsku) – radziecki generał porucznik.

Wasilij Pietrow
Василий Иванович Петров
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1918
Bielajewo

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 2003
Mińsk

Przebieg służby
Formacja

NKWD
KGB

Jednostki

Front Południowy
4 Front Ukraiński

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939

Życiorys

edytuj

W 1939 ukończył Wojskową Szkołę Łączności w Kijowie, później służył w NKWD. 1939-1942 pełnomocnik operacyjny Wydziału Specjalnego Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego Kijowskiego Okręgu Wojskowego, potem 1942-1943 starszy pełnomocnik i zastępca szefa Oddziału Wydziału Specjalnego NKWD Frontu Stalingradzkiego. 1943-1946 zastępca szefa Wydziału UKR Smiersz na Froncie Południowym i 4 Ukraińskim. 1946-1951 zastępca szefa Wydziału UKR MGB ZSRR Karpackiego Okręgu Wojskowego. 1951 zaocznie ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie. 1951-1953 szef OKR MGB 8 Armii Zmechanizowanej, 1953-1954 szef Wydziału Specjalnego MSW ZSRR 8 Armii Zmechanizowanej, 1954-1956 zastępca szefa 3 Głównego Zarządu KGB, 1956-1959 szef Wydziału Specjalnego KGB Białoruskiego Okręgu Wojskowego. Od 13 października 1959 do 10 sierpnia 1970 przewodniczący KGB przy Radzie Ministrów Białoruskiej SRR. Od 1964 generał porucznik. 1970-1980 szef Wydziału Specjalnego KGB SGB. Od 1980 w rezerwie, od 1983 na emeryturze.

Odznaczenia

edytuj

Bibliografia

edytuj