Wasyl Łomaczenko
Wasyl Łomaczenko (ukr. Василь Анатолійович Ломаченко; ur. 17 lutego 1988[1] w Białogrodzie nad Dniestrem) – ukraiński bokser. Jako amator występował w kategoriach lekkiej oraz piórkowej, był dwukrotnym mistrzem olimpijskim, dwukrotnym mistrzem świata, a także mistrzem Europy. Od 2013 walczy zawodowo, były mistrz świata w kategorii piórkowej, były mistrz świata federacji WBO kategorii super piórkowej i były mistrz świata WBC, WBA oraz WBO kategorii lekkiej. Pokonał 12 zawodników o tytuł mistrza świata[2].
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pseudonim |
Hi-Tech, No Mas Chenko, Loma | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
60 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Styl walki |
leworęczny | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa |
piórkowa, super piórkowa, lekka | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Liczba walk |
20 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Zwycięstwa |
17 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Przez nokauty |
11 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Porażki |
3 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Remisy |
0 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Nieodbyte |
0 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera amatorska edytuj
W 2007, podczas mistrzostw świata w Chicago, 19-letni Łomaczenko zdobył srebrny medal w kategorii piórkowej (do 57 kg). Jedynym zawodnikiem, z którym przegrał na punkty (11:16) był Albiert Sielimow. Wkrótce całkowicie ją zdominował, zostając mistrzem Europy oraz mistrzem świata, a także zdobywając złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Pekinie (otrzymał też Puchar Vala Barkera). Po zlikwidowaniu w 2010 kategorii piórkowej przeszedł do wagi lekkiej (60 kg), w której w 2011 również został mistrzem globu. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył złoty medal w kategorii do 60 kg.
Jest powszechnie uznawany za najlepszego amatorskiego boksera świata przełomu pierwszej i drugiej dekady XXI wieku[3][4][5][6].
Karierę amatorską zakończył rekordem 396-1.
Kariera zawodowa edytuj
12 października 2013 Łomaczenko zadebiutował na zawodowym ringu, nokautując w czwartej rundzie Jose Ramireza i zdobywając pas WBO International w wadze piórkowej.
1 marca 2014 w San Antonio w Teksasie broniący tytułu Łomaczenko przegrał niejednogłośnie na punkty (112:116, 113:115, 115:113) z Meksykaninem Orlando Salido, który jednak stracił pas mistrza świata WBO poprzez przekroczenie limitu wagi. Tytuł został uznany za wakujący, ale jedynie Łomaczenko otrzymał prawo do walki o niego.
21 czerwca w Carson w Kalifornii Ukrainiec pokonał decyzją większości sędziów (116:112, 114:114, 116:112) Amerykanina Gary’ego Russella Jr. i odzyskał pas mistrza świata WBO w kategorii piórkowej.
23 listopada w Makau w Chinach wygrał jednogłośnie na punkty (120:107, 120:107, 120:107) z Tajem Chonlatarnem Piriyapinyo.
2 maja 2015 w MGM Grand Garden Arena w Las Vegas pokonał przez nokaut w dziewiątej rundzie Portorykańczyka Gamaliera Rodrigueza (25-3-3, 17 KO), po raz drugi broniąc tytuł mistrza świata WBO wagi piórkowej[7].
11 czerwca 2016 w Madison Square Garden pokonał przez nokaut w piątej rundzie mistrza świata WBO kategorii super piórkowej, Portorykańczyka Romana Martineza (29-3-3, 17 KO), przechodząc tym samym do historii boksu zawodowego jako pierwszy zdobywca tytułu mistrza świata w drugiej kategorii wagowej po zaledwie siedmiu walkach.
5 sierpnia 2017 w Kalifornii w trzeciej walce w obronie tytułu mistrza świata WBO kategorii super piórkowej pokonał w siódmej rundzie Kolumbijczyka Miguela Marriagę (25-3, 21 KO).
9 grudnia w Madison Square Garden w Nowym Jorku spotkał się z innym dwukrotnym złotym medalistą olimpijskim, Guillermo Rigondeaux (17-1, 11 KO). Zdominował rywala, który po szóstej rundzie zrezygnował z wyjścia na ring, dzięki czemu po raz czwarty obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej[8].
12 maja 2018 także w Madison Square Garden zmierzył się z Wenezuelczykiem Jorge Linaresem (44-3, 27 KO), mistrzem WBA wagi lekkiej. Wygrał przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie, zostając pierwszym w dziejach boksu zawodowego zdobywcą tytułu mistrza świata w trzeciej kategorii wagowej (135 funtów) po zaledwie dwunastu pojedynkach.
8 grudnia w Madison Square Garden Theatre stanął do unifikacyjnego pojedynku z reprezentantem Portoryko Jose Pedrazą (25-2, 12 KO). Miał rywala dwukrotnie na deskach i ostatecznie wygrał jednogłośnie na punkty (117-109, 119-107, 117-109), dorzucając do tytułu WBA mistrzowski pas federacji WBO.
12 kwietnia 2019 w Staples Centre w Los Angeles znokautował w czwartej rundzie Anthony'ego Crollę (34-7-3, 13 KO), broniąc tytułów WBA i WBO w wadze lekkiej.
31 sierpnia w O2 Arenie w Londynie pokonał jednogłośnie na punkty (118-109, 119-108, 119-108) reprezentanta Wielkiej Brytanii Luke'a Campbella (20-3, 16 KO) i zunifikował tytuły WBC, WBA oraz WBO w wadze lekkiej.
17 października 2020 w MGM Grand w Las Vegas nieoczekiwanie uległ jednomyślną decyzją sędziów (112-116, 109-119, 111-117) Amerykaninowi Teofimo Lopezowi (16-0, 12 KO), który dzięki temu stał się posiadaczem mistrzowskich pasów federacji WBC, WBA, IBF oraz WBO w wadze lekkiej[9].
W 2021 w pierwszych walkach po utracie mistrzowskich tytułów pokonał 26 czerwca w Las Vegas reprezentanta Japonii Masayoshi Nakatani przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie, a 11 grudnia w Madison Square Garden wysoko na punkty (119-108, 119-108, 117-110) Richarda Commeya.
W 2022 nie przystąpił do kontraktowanej walki z nowym mistrzem wagi lekkiej kilku federacji, Georgem Kambososem Jr. z Australii, gdyż po pełnowymiarowej rosyjskiej inwazji na Ukrainę 24 lutego 2022 wrócił z USA przez Rumunię do ojczyzny, by służyć w ukraińskiej obronie terytorialnej. W tym czasie Kambosos został pokonany w czerwcu przez mistrza WBC Devina Haneya, który stał się niekwestionowanym mistrzem wagi lekkiej wszystkich federacji i w październiku pokonał Kambososa także w walce rewanżowej.
20 maja 2023 w MGM Grand Garden Arena w Las Vegas Łomaczenko przegrał jednogłośnie na punkty (112-116, 113-115, 113-115) walkę z Devinem Haneyem (30-0, 15 KO) o tytuły mistrza świata WBC, WBA, IBF oraz WBO wagi lekkiej[10].
Lista walk zawodowych edytuj
| Statystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| zwycięstw: 16 (KO – nokautów: 11, walk zakończonych na punkty: 5) przegranych: 2 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 2) remisów: 0 | |||||||
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Porażka | 17-3 |  Devin Haney
|
UD | 12/12 | 20.05.2023 | MGM Grand Las Vegas, Las Vegas
|
Walka o mistrzowskie pasy WBC, WBA, IBF oraz WBO w wadze lekkiej |
| Wygrana | 17-2 | Jamaine Ortiz
|
UD | 12/12 | 29.10.2022 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork
|
|
| Wygrana | 16-2 |  Richard Commey
|
UD | 12/12 | 11.12.2021 | Madison Square Garden, Nowy Jork
|
Zdobył tytuł WBO Continental w wadze lekkiej |
| Wygrana | 15-2 |  Masayoshi Nakatani
|
TKO | 9/12 | 26.06.2021 | Virgin Hotels Las Vegas, Las Vegas
|
|
| Porażka | 14-2 | Teófimo López
|
UD | 12/12 | 17.10.2020 | MGM Grand Las Vegas, Las Vegas
|
Stracił pasy mistrzowskie WBC, WBA oraz WBO w wadze lekkiej, Pojedynek o pas mistrzowski IBF w wadze lekkiej |
| Wygrana | 14-1 |  Luke Campbell
|
UD | 12/12 | 31.08.2019 | O2 Arena, Londyn
|
Zunifikował mistrzowskie pasy WBC, WBA oraz WBO w wadze lekkiej |
| Wygrana | 13-1 | Anthony Crolla
|
KO | 4/12 | 12.04.2019 | Staples Centre, Los Angeles
|
Obronił pasy mistrza świata WBA i WBO wagi lekkiej |
| Wygrana | 12-1 |  José Pedraza
|
UD | 12/12 | 8.12.2018 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork
|
Obronił pas mistrza świata WBA wagi lekkiej, wywalczył pas mistrza świata WBO |
| Wygrana | 11-1 |  Jorge Linares
|
TKO | 10/12 | 12.05.2018 | Madison Square Garden, New York City, New York, US
|
Zdobył pas mistrza świata WBA wagi lekkiej. |
| Wygrana | 10-1 |  Guillermo Rigondeaux
|
RTD | 6/12 | 9.12.2017 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork
|
Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 9-1 |  Miguel Marriaga
|
RTD | 7/12 | 5.08.2017 | Microsoft Theater, Los Angeles, California, US
|
Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 8-1 | Jason Sosa
|
RTD | 9/12 | 8.04.2017 | MGM National Harbor, Oxon Hill, Maryland, US
|
Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 7-1 |  Nicholas Walters
|
RTD | 7/12 | 26.11.2016 | Cosmopolitan of Las Vegas, Las Vegas
|
Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 6-1 | Roman Martinez
|
KO | 5/12 | 11.05.2016 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork
|
Zdobył pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 5-1 |  Romulo Koasicha
|
KO | 10/12 | 7.11.2015 | Thomas & Mack Center, Las Vegas, Nevada, USA
|
Obronił pas mistrza świata WBO. |
| Wygrana | 4-1 | Gamalier Rodriguez
|
KO | 9/12 | 2.05.2015 | MGM Grand, Las Vegas, Nevada, USA
|
Obronił pas mistrza świata WBO. |
| Wygrana | 3-1 |  Chonlatarn Piriyapinyo
|
UD | 12/12 | 23.11.2014 |  Cotai Arena, Venetian Resort, Makau, Chiny
|
Obronił pas mistrza świata WBO. |
| Wygrana | 2-1 | Gary Russell Jr.
|
MD | 12/12 | 21.06.2014 | StubHub Center, Carson, Kalifornia, USA
|
Zdobył pas mistrza świata WBO. |
| Porażka | 1-1 | Orlando Salido
|
SD | 12/12 | 25.01.2014 | Alamodome, San Antonio, Teksas,USA
|
Orlando Salido stracił pas mistrza świata WBO poprzez przekroczenie limitu na wadze. Tytuł został zwakowany. |
| Wygrana | 1-0 | José Ramírez
|
TKO | 4/10 | 12.10.2013 | Thomas & Mack Center, Las Vegas, Nevada, USA
|
Zdobył pas WBO International w wadze piórkowej. |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja(dwa do jednego), MD – decyzja większości(dwa do remisu), PTS – walka zakończona na punkty
Tytuły edytuj
- Mistrz świata WBO w wadze piórkowej
- Mistrz świata WBO w wadze super piórkowej
- Mistrz świata WBC wagi lekkiej
- Mistrz świata WBA wagi lekkiej
- Mistrz świata WBO w wadze lekkiej
Krytycy edytuj
W grudniu 2021 roku gwiazda światowego boksu i żywa legenda Ukrainy Wołodymyr Kliczko był bardzo oburzony czynem swojego rodaka Wasyla Łomaczenki. Po walce z Kommym wszedł na ring nie z flagą Ukrainy, ale z flagą swojego rodzinnego miasta Akkerman (Biełhorod-Dniestrowski).
„Wasyl wygrał, gratulacje, ale czy reprezentował kraj bez flagi swojego kraju?” - Kliczko zadał pytanie retoryczne, dodając skrót WTF"[11].
Przypisy edytuj
- ↑ Vasyl Lomachenko Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-17] (ang.).
- ↑ Vasyl Lomachenko. [dostęp 2021-02-14]. (ang.).
- ↑ Lomachenko wins Val Barker trophy [online], reuters.com, 24 sierpnia 2008 [dostęp 2011-10-11] (ang.).
- ↑ Василий Ломаченко признан лучшим боксером мира [online], focus.ua, 16 grudnia 2009 [dostęp 2011-10-11] (ros.).
- ↑ 2011 AIBA World Championships: Lomachenko Losses [online], boxingscene.com, 4 października 2011 [dostęp 2011-10-11] (ang.).
- ↑ Łomaczenko okradziony ze zwycięstwa [online], bokser.org, 5 października 2011 [dostęp 2011-10-11] (pol.).
- ↑ Koncertowy Łomaczenko wciąż na tronie WBO. bokser.org, 3 maja 2015. [dostęp 2015-05-02]. (pol.).
- ↑ Marcin Olkiewicz, Świetny Łomaczenko stłamsił i zastopował Rigondeaux! [online], www.bokser.org [dostęp 2017-12-10].
- ↑ Niespodzianka – Lopez wypunktował późno finiszującego Łomaczenkę! [online], Bokser.org [dostęp 2020-10-18].
- ↑ POKAZ BOKSU - HANEY NIEZNACZNIE LEPSZY OD ŁOMACZENKI [online], Bokser.org [dostęp 2023-05-21].
- ↑ Кличко розніс Ломаченка за його поведінку: "Якого чорта! Чи представляв він країну?" [online], myukraine.in.ua [dostęp 2023-04-24] (ukr.).