Wasyl Iwanyszyn (ur. 23 marca 1944 w Zełenym Haju - zm. 8 maja 2007 w Drohobyczu) – ukraiński działacz nacjonalistyczny, literaturoznawca, krytyk literacki, politolog, docent Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego w Drohobyczu, twórca nacjonalistycznej organizacji "Tryzub".

Jego rodzicami byli stolarz Petro Iwanyszyn, w czasie wojny dowódca placówki Służby Bezpeky oraz Katarzyna Iwanyszyn - łączniczka OUN i UPA.

W 1958 r. ukończył szkołę podstawową, następnie szkołę wieczorową, i wreszcie 3-letnią służbę wojskową, kończąc ją w stopniu starszego sierżanta.

W latach 1968-1972 studiował filologię ukraińską na Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym w Drohobyczu, kończąc studia z wyróżnieniem. Od 1973 do śmierci pracował na Uniwersytecie.

W roku 1990 był współzałożycielem i naczelnym redaktorem Wydawnictwa "Widrodżennja". W 1993 r. był założycielem organizacji "Tryzub".

Był autorem kilkuset opracowań i artykułów prasowych, oraz 10 książek:

  • “Українська Церква і процес національного відродження” (1990)
  • “Мова і нація” (wspólnie z J. Radewyczem-Wynnyckim, 1990, 1991, 1992, 1994, 2004)
  • “Нація. Державність. Націоналізм” (1992)
  • “Українська ідея і перспективи націоналістичного руху” (2000)
  • “Непрочитаний Шевченко” (2001)
  • “Вибір нації-2002” (2002)
  • “На розпутті велелюднім” (2003)
  • “Жерці імпрези” (2003)
  • “Пізнання літературного твору” (wspólnie z P. Iwanyszynem, 2003)
  • “Тезаурус до курсу «Теорія літератури»” (2007).