Wawrzyniec Chlebowski

Wawrzyniec Chlebowski (zm. po 1626) – polski XVII-wieczny poeta okolicznościowy.

Elementy życiorysu

Pochodził ze szlachty mazowieckiej. W 1607 roku pisał się „z Łowicza”. Był wtedy – być może – urzędnikiem arcybiskupim na zamku łowickim^[1]. Od 1608 roku żył w Krakowie.

Twórczość

Wydał co najmniej 20 broszur poetyckich. Do bardziej znanych należą utwory:

Lament żałosny Korony polskiej, ojczyzny miłej na teraźniejsze rozruchy rokoszowe i trwogi w roku 1606 i 1607 d. 4 Augusta przez Wawrzyńca Chlebowskiego z Łowicza wydane^[1], napisany w czasie rokoszu Zebrzydowskiego
Trąba pobudki ziemie perskey do wszystkich narodów chrześciańkich przeciw Mochametanom (Kraków, 1608), w której opisywał budowę w Warszawie międzynarodowej koalicji przeciw Turcji
Wolność korony polskiej, (1611) dedykowany senatom Gdańska i Elbląga
Lament żałosny na straszliwy pożar sławnego miasta Jarosławia, (1625)^[2].

Wiele jego utworów jest plagiatami utworów innych poetów, co było normą w tych czasach.

Przypisy

↑ ^a ^b Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego, T. 1. [dostęp 2011-12-03].
↑ Zobowiązanie o odpuszczeniu długu kupcowi pińczowskiemu z 18 III 1627 r.. [dostęp 2011-12-03].

Bibliografia

Tadeusz Mikulski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 3. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1937, s. 296-297.

Linki zewnętrzne

Dzieła Wawrzyńca Chlebowskiego w bibliotece Polona

[C-1] Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego, T. 1. [dostęp 2011-12-03].

[2] Zobowiązanie o odpuszczeniu długu kupcowi pińczowskiemu z 18 III 1627 r.. [dostęp 2011-12-03].

[1]

[2]